مقایسه‌ی تاثیر ماساژ توسط مادر و پرستار بر افزایش وزن نوزادان نارس 28 الی 34 هفته

مقدمه: امروزه با معرفی سورفاکتانت، نوزادان نارس بیشتری زنده می‌مانند و توجه محققین به بهبود رشد و تکامل آن‌ها معطوف شده است. تاثیر ماساژ درمانی توسط پرستار بر روی وزن‌ گیری و معدنی شدن استخوان در نوزادان نارس در پژوهش‌های متعددی نشان داده شده است. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر ماساژ درمانی توسط مادر بر روی وزن گیری نوزادان نارس و مقایسه‌ی آن با ماساژ توسط پرسنل آموزش دیده بود. روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی 60 نوزاد نارس با سن بارداری 28 الی 34 هفته به صورت اتفاقی وارد یکی از سه گروه 20 نفره‌ی شاهد، ماساژ توسط مادر و ماساژ توسط پرستار شدند. ماساژ درمانی برای پنج روز متوالی و سه نوبت در روز انجام شد. طول مدت بستری، وزن گیری روزانه و میزان مایع دریافتی ثبت شد. داده‌های جمع‌آوری شده توسط نرم‌افزار spss و آزمون‌های one way anova و kruskal-wallis تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: افزایش وزن در گروه ماساژ توسط پرستار به طور معنی‌داری از دو گروه دیگر (شاهد و ماساژ توسط مادر) بیشتر بود. این افزایش در سه گروه به ترتیب 2.5 ± 6.5 و 1.5 ± 3.7 و 1 ± 4.6 درصد بود (0.001 = p). گروه ماساژ توسط مادر نیز به طور معنی‌داری از گروه شاهد افزایش وزن بیشتری داشت (0.05 > p). طول مدت بستری در بین گروه‌ها تفاوت معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: مطالعه‌ی ما نشان داد که ماساژ درمانی نوزادان نارس با سن بارداری بالای 28 هفته، روشی ایمن برای افزایش وزن این نوزادان می‌باشد و مادران می‌توانند این روش را به وسیله‌ای موثر و کم هزینه تبدیل کنند.

Massage Therapy by Mother or Nurse: Effect on Weight Gain in Premature Infants

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>There are different surgical methods for the treatment of patients with keratoconus. The aim of this study was to compare deep lamellar keratoplasty (DLK) and penetrating keratoplasty (PK) methods.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>This clinical trial was performed between 2009 and 2011 on 30 Iranian patients. Subjects were recruited consecutively in Feiz hospital, Isfahan, Iran and were randomly entered two groups (each one including 15 cases) under the treatment of DLK or PK.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>Two groups (DLK vs. PK) were matched in age (29.4 ± 2.3 vs. 30.9 ± 4.1, P = 0.61) and sex (P = 0.23). Bestcorrected visual acuity (BCVA) was decreased significantly in both groups and no difference was found between the decline level between the groups (P = 0.142). Also, regarding improvement of refractive problems, no difference was observed in decline of spherical equivalent (P = 0.533) and astigmatism (P = 0.791). Mean time of suture removal was significantly (P < 0.001) lower in DLK group (6.20 ± 2.11 months) versus PK group (10.93 ± 2.40 months). No complications were observed during both procedures. However, after PK, four cases complicated with endothelial rejection and one with graft failure. Also, after DLK, one case with interface neovascularization and another with stromal rejection were observed.</p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> Both methods are effective in reducing the refractive status of keratoconus patients and result in proper BCVA improvement. However, DLK seems to have more successfulness and fewer complications. </p>