عوامل دموگرافیک، طول مدت بستری، هزینه‌ی بستری و علت مرگ در بیماران مسموم با آمفتامین‌ها و مواد مخدر

مقدمه: مسمومیت‌ها یکی از اورژانس‌های پزشکی می‌باشند و در بین علل شایع مرگ در جهان، از علل مهم و رو به افزایش مرگ و میر محسوب می‌شوند. در سال‌های اخیر، شیوع مسمومیت با مواد مخدر و مواد روان‌گردان از جمله آمفتامین‌ها به خصوص در میان افراد جوان رو به افزایش است. پیش‌گیری و درمان به موقع این مسمومیت‌ها می‌تواند به میزان قابل توجهی از آمار مرگ و میر در جهان بکاهد. روش‌ها: این مطالعه، یک مطالعه‌ی توصیفی تحلیلی و آینده نگر بود. روش نمونه‌گیری به صورت سرشماری از مسمومین با مواد مخدر یا مواد روان‌گردان به تنهایی و یا توام بود. یافته‌ها: در مدت 6 ماه، از کل مسمومین مراجعه کننده به بخش مسمومین که 2325 نفر بودند، 542 نفر (23.3 درصد) مصرف کننده‌ی مواد مخدر، روان‌گردان و یا مصرف کننده‌ی توام این مواد بودند. به عبارت دیگر، مصرف کننده‌ی مواد مخدر (419 نفر)، روان‌گردان (98 نفر) و یا مصرف کننده‌ی توام این مواد (25 نفر) بودند. میانگین سنی در سه گروه مورد مطالعه با یکدیگر اختلاف معنی‌داری نداشت. در هر سه گروه فراوانی مردان بیشتر از زنان بود، اما فراوانی مردان در گروهی که مصرف توام مواد داشتند از دو گروه دیگر بالاتر بود. مواد مخدر بیشتر به صورت خوراکی، مواد روان‌گردان استنشاقی و مصرف توام مواد بیشتر به صورت ترکیبی از روش‌ها به کار برده شده بود. در هر سه گروه، بیشترین نحوه‌ی مصرف به صورت عمدی بود. علایم حیاتی بدو ورود بیماران در سه گروه در محدوده‌ی طبیعی بود، اما در مواد روان‌گردان میانگین ضربان قلب، دمای بدن، تعداد تنفس و فشار خون، مختصری بالاتر از مواد مخدر بود. توزیع فراوانی پیایند بر اساس نوع ماده‌ی مصرفی اختلاف معنی‌داری نداشت و در مجموع 4 نفر فوت کردند. میانگین سنی در گروهی که دچار مرگ و میر شدند از افرادی که زنده ماندند، به طور معنی‌داری بالاتر بود. سه گروه از لحاظ مدت و هزینه‌ی بستری، اختلاف معنی‌داری نداشتند. نتیجه‌گیری: مواد مخدر و روان‌گردان درصد بالایی از علل مسمومیت را به خود اختصاص دادند که در این میان مسمومیت مواد مخدر بیشتر از روان‌گردان‌ها بود. مردان جوان بیشترین مسمومین به دنبال مصرف این مواد بودند. این مساله بر ضرورت توجه بیشتر به روش‌های کنترل و پیش‌گیری از دسترسی و مصرف این مواد توسط مردان جوان، تاکید می‌کند.