|
|
مسمومیت با پاراکوت: آنچه پزشکان اورژانس باید بدانند
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ایزدیمود نسترن ,سبزقبائی علی محمد ,بدری شیرینالسادات
|
منبع
|
مجله دانشكده پزشكي اصفهان - 1390 - دوره : 29 - شماره : 148 - صفحه:997 -1006
|
چکیده
|
مقدمه: مسمومیت با پاراکوات یکی از کشندهترین مسمومیتهای مورد مواجهه پزشکان در بخشهای اورژانس هستند، اما هنوز به دلیل گستردگی طیف تاثیر علف کشی و قیمت به نسبت نازل آن، در مناطق مختلفی از کشور در بخش کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرد. پاراکوات به صورت مایع تغلیظ شده یا به صورت گرانولهایی که قابل حل در آب هستند و یا به صورت آئروسل در دسترس بوده است و با اسامی سکوکوات، دکسترون x، دکسترون، گراماکسون، هرباکسون، هربوکسون، پیلارکسون و غیره در کشور توزیع میشود. این ماده اثر علف کشی خود را از طریق دخالت در سیستم انتقال الکترون داخل سلولی و مهار تبدیل nadp به nadph اعمال میکند و باعث ایجاد سوپر اکسید و رادیکالهای آن میشود. این رادیکالها به طور خطرناکی برای سلولها سمی هستند و به اسیدهای چرب غیر اشباع غشای سلول حمله میکنند و باعث تخریب ساختمان غشای سلولی میشوند. در مسمومیت با پاراکوات سیستمهای تنفسی، قلب و عروق، اعصاب مرکزی، غدد، گوارشی، پوستی و به طور کلی همه سیستمهای بدن به نحو جدی بسته به مقدار خورده شده درگیر میشوند. البته اثرات عمدهی این مسمومیت اغلب با درگیری ریه شروع و به صورتی مشابه سندرم زجر تنفسی تظاهر میکند. این مسمومیت با بلع 20 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و یا بیشتر شروع و به طور معمول سطوح سرمی بیشتر از 0.2 میکروگرم در میلیلیتر در عرض 24 ساعت و بیشتر از 0.1 میلیگرم در میلیلیتر در عرض 48 ساعت با پیامد کشنده همراه است. درمان فوری یک عامل تعیین کنندهی بسیار مهم بقا در بیماران مسموم با پاراکوات است. حمایت تنفسی، مایع درمانی، روشهای پیشگیری از جذب، تسریع و افزایش دفع سم از خون و استفاده از آنتیاکسیدانها از راهکارهای مورد استفاده در درمان این مسمومیت بوده و آنتیدوت موثر خاصی برای این مسمومیت توصیه نمیشود. مرگ و میر ناشی از این مسمومیت تا حدود 75 درصد نیز گزارش شده است که با میزان سم بلعیده شده مرتبط است.
|
کلیدواژه
|
پاراکوات؛ رادیکال آزاد؛ مسمومیت؛ درمان؛ مرگ و میر
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی پزشکی, گروه پزشکی قانونی و مسمومیتها, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی پزشکی, مرکز پژوهشهای توکسیکولوژی بالینی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, دانشکدهی داروسازی, گروه داروسازی بالینی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Paraquat Poisoning: What the Acute Care Physician Needs to Know?
|
|
|
Authors
|
Eizadi-Mood Nastaran ,Sabzghabaee Ali Mohammad ,Badri Shirinalsadat
|
Abstract
|
<p class=abstract><strong>Background:</strong> Paraquat poisoning is one of the most common lethal poisonings in Isfahan, the central province of Iran. Due to the lower price and widespread usage of this potent herbicide for agricultural purposes, this kind of intoxication occurs almost frequently in this region. Paraquat is available here as a concentrated liquid, aerosol form or water soluble granules with different brand names. The toxicity of this poison is due to the creation of superoxide radicals through the electron transport system involved in intracellular conversion of NADPH to NAD. Superoxide anions and other free radicals are very toxic for the cell membrane. Paraquat poisoning affects the respiratory, cardiovascular, central nervous, endocrine, digestive, skin and almost all body systems, depending on the amount of ingestion. Toxic signs and symptoms of its poisoning would be appeared with the ingestion of at least 20 mg/kg or more in adults. Serum levels of 0.2 µg/ml 24 hours and 0.1 µg/ml 48 hours after ingestion, is usually associated with a fatal outcome. Immediate treatment is important for survival of patients. Supportive care, prevention of absorption of ingested poison, elimination measures and administration of antioxidants are all considered as the cornerstone of its treatment. There is no specific antidote for this toxin. High mortality rate of up to 75% in paraquat poisoning may be related to the amount of ingested toxin and the quality of medical care. Therefore, acute care physicians are supposed to have enough knowledge and skills for the supportive care and treatment of paraquat poisoning.</p>
|
Keywords
|
Paraquat ,Free radical ,Poisoning ,Management ,Mortality
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|