تاثیر 12 هفته تمرین هوازی بر ترکیب بدن و سطح سرمی هموسیستئین و crp در زنان چاق

مقدمه: مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهند که افزایش سطوح سرمی ‌هموسیستئین و پروتئین واکنش دهنده‌ی c (c-reactive protein یا crp) به طور مستقل با خطر بیماری‌های قلب و عروق همراه است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی ‌هموسیستئین و crp در زنان چاق بود.روش‌ها: تعداد 20 دانشجوی زن چاق با شرایط سنی و وزنی مشابه به صورت هدفمند انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. سپس گروه تجربی تحت تاثیر یک برنامه‌ی تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با شدت 75-60 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 45-30 دقیقه، 3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته قرار گرفتند؛ در حالی گروه شاهد هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند و تنها پی‌گیری شدند. متغیرهای وزن، درصد چربی، شاخص توده‌ی بدنی (body mass index یا bmi)، نسبت دور کمر به دور لگن (waist to hip ratio یا whr) با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل ترکیب بدنی و سطوح هموسیستئین و crp پلاسما در حالت ناشتا با استفاده از روش الیزا قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه اندازه‌گیری شدند. به منظور مقایسه‌ی درون گروهی از آزمون‌ آماری paired-t و برای مقایسه‌ی بین گروه‌ها از آزمون کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سنی دانشجویان در هر دو گروه 5 ± 25 سال بود. میانگین وزن گروه شاهد 3.18 ± 93.58 کیلوگرم و درصد چربی آن‌ها 1.90 ± 44.50 بود. میانگین وزن در گروه تجربی 5.32 ± 96.18 کیلوگرم و درصد چربی آن‌ها 2.03 ± 44.59 بود. نتایج کاهش معنی‌داری در شاخص‌های وزن، درصد چربی، bmi، whr، سطوح هموسیستئین و crp گروه تجربی بعد از 12 هفته تمرین هوازی را نشان داد. همچنین، در پایان 12 هفته تمرین، شاخص‌های وزن، درصد چربی، bmi، whr و سطوح هموسیستئین و crp در گروه تجربی به طور معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود. نتیجه‌گیری: طبق نتایج تحقیق، یک برنامه‌ی 12 هفته‌ای تمرین هوازی منظم با شدت متوسط که ظرفیت عضله‌ی اسکلتی را برای استفاده از چربی‌ها افزایش می‌دهد، می‌تواند نقش مهمی ‌در کنترل وزن افراد چاق و کاهش عوامل خطر قلبی– عروقی داشته باشد.

Effects of 12 Weeks Aerobic Training on Body Composition, Serum Homocysteine and CRP Levels in Obese Women

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>Bioaerosol is defined as airborne particles such as living organisms include bacteria, viruses, fungi and their related metabolites, such as endotoxin. The exposure to bioaerosols in the hospital may causes infection especially in immunocompromised patients. The purpose of this study was to investigate the Bioaerosol concentrations in air of various parts of three hospitals of Isfahan University of medical sciences, Iran.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>An Anderson biosampler was used for the bacterial and fungal collection. The effect of factors such as humidity, temperature and outdoor Bioaerosol concentrations were also evaluated.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>The lowest mean of fungal and bacterial concentration was observed in hospital operating rooms and the highest concentration was detected in infectious diseases ward of hospital 1 and 2 and surgery ward of hospital 3. Significantly, bacterial levels were found to be higher in hospital wards than outdoor; except hospital operating roo. <em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> Our results show that bioaerosol concentrations in hospitals were relatively high and in particular, the higher levels of bacteria than outdoor might be related to the presence of patients, their activity, unsuitable ventilation and disinfection. Therefore, environmental control measures are needed to assure hospital environmental quality especially in wards with immunocompromised patients.</p>