ارتباط سیستم درجه‌بندی ظرفیت نورولوژیک و سازگاری در نوزادان متولد شده از مادران تحت جراحی سزارین با عوامل مربوط به مادر، جنین و بیهوشی

مقدمه: درجه‌بندی ظرفیت نورولوژیک و سازگاری (neurologic and adaptive capacity scoring یا nacs) به عنوان یک تست غربالگری جهت تشخیص دپرسیون سیستم اعصاب مرکزی به دنبال تاثیرات داروها در نوزادان مطرح شده است. این تست قادر به نشان دادن تغییرات نورولوژیک و رفتاری حتی در حضور ضریب آپگار نرمال است. nacs دارای 20 شاخص است که هر شاخص می‌تواند نمره‌ی صفر، یک و یا دو را به خود اختصاص دهد. هدف این مطالعه، تعیین ارتباط عوامل مادری، جنینی و بیهوشی با nacs بود. روش‌ها: این مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بر روی 100 نفر نوزاد متولد شده از مادران تحت جراحی سزارین انجام شد. روش نمونه‌گیری به صورت ساده و نحوه‌ی جمع‌آوری اطلاعات به صورت تکمیل پرسش‌نامه بود. نمره‌ی nacs در دقیقه‌ی 15 و ساعات 2 و 24 بعد از تولد به دست آمد و سپس عوامل مادری، جنینی و بیهوشی تعیین و در پرسش‌نامه ثبت گردید. نمره‌ی nacs معادل یا کمتر از 34 غیرطبیعی و نمره‌ی 35 و بالاتر طبیعی محسوب شد. یافته‌ها: در مطالعه‌ی حاضر ارتباط معنی‌داری بین نوع روش بیهوشی و نوع داروی بیهوشی با nacs وجود داشت. همچنین رابطه‌ی معنی‌داری بین برخی عوامل جنینی مورد مطالعه شامل سن بارداری، ضریب آپگار دقایق 1 و 5، وزن نوزاد و جنسیت با nacs وجود داشت. برخی عوامل مادری مورد مطالعه شامل گراویتی، بیماری قلبی مادر، دو یا چند قلویی نیز رابطه‌ی معنی‌دار با nacs داشتند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه برای داشتن یک نمره‌ی بالاتر nacs در نوزادان متولد شده به روش سزارین، بی‌حسی نخاعی توصیه می‌شود.

The Relation between Neurologic and Adaptive Capacity Scoring with Maternal, Fetal and Anesthetic Factors. in Cesarean Born Neonates

<p><strong>Background</strong>: The aim of present research is to compare the effects of exercise therapy and physiotherapy that are two common treatments for pain and disability in patients with chronic low back pain.</p><p><strong>Methods</strong>: In this research 30 patients with chronic low back pain (history of low back pain for at least 3 months) were selected. Patients allocated in two  treatment groups: exercise therapy (n = 17) and physiotherapy (n = 13). Disability was evaluated using oswestry low back pain disability questionnaire (ODQ) and pain intensity was evaluated with the visual analog scale (VAS).Two groups underwent treatment for 6 weeks. Posttest was performed at the end of treatment period. Following collection of primary information and determination of different variable, covariance test with the variety factor (pretest) in the level of α < 0.05 was used to analyze the data.</p><p><strong>Findings</strong>: Research findings did not show statistical significant difference in pain (P > 0.05) but the difference in functional disability between two groups was significant (P < 0.03).</p><p><strong>Conclusion</strong>: Our results indicate that exercise therapy is better than physiotherapy for disability improvement in patients with low back pain. Finally, this study recommends that exercise therapy can be an effective modality to management patients with chronic low back pain.</p>