آیا مصرف فرآورده‌های حاوی سویا می‌تواند بر سطح التهاب اثرگذار باشد؟ مروری بر شواهد موجود

مقدمه: التهاب در آسیب شناسی بسیاری از بیماری‌ها نقش دارد. بررسی‌های جدید به سوی اثرات مواد مغذی بر شاخص‌های التهابی سوق یافته و نقش مواد غذایی در پیش‌گیری از التهاب مورد توجه قرار گرفته است. به تازگی اثرات سویا و اجزای آن مانند ایزوفلاون‌های سویا بر افزایش بیان ژن‌های عوامل آنتی‌اکسیدانی، محافظت در برابر گونه‌های فعال اکسیژن و کاهش پروستاگلاندین‌های التهابی مورد توجه محققین قرار گرفته است. با توجه به محدود بودن مطالعات مروری در زمینه‌ی مصرف سویا و اجزای آن با سطوح فاکتورهای التهابی، هدف مطالعه‌ی حاضر مروری بر بررسی این ارتباط بود. روش‌ها: به منظور بررسی مطالعات انجام شده در زمینه‌ی ارتباط مصرف سویا و اجزای آن با سطوح عوامل التهابی از جستجو در pubmed و scirus در محدوده‌ی سال‌های 1994 تا 2011 از کلید واژه‌های inflammatory factors، oxidative stress، soy isoflavones، soy و inflammatory cytokines استفاده شد. در مجموع 30 عنوان از میان مقالات بررسی گردید. مطالعات حیوانی، انسانی و آزمایشگاهی به صورت مورد شاهدی و کارآزمایی‌های بالینی در این مطالعه وارد شدند. یافته‌ها: در مطالعات آزمایشگاهی، ارتباط معنی‌داری بین ایزوفلاون‌های سویا و کاهش عوامل التهابی مشاهده شد. در اغلب مطالعات حیوانی، مصرف اجزای سویا منجر به کاهش عوامل التهابی شده بود، در حالی که در مطالعات انسانی مصرف سویا و یا اجزای آن با اثرات متناقضی همراه بود. نتیجه‌گیری: بر پایه‌ی یافته‌های حاصل از مطالعات انجام شده به نظر می‌رسد که مصرف سویا به دلیل محتوای بالای فیبر، ریزمغذی‌ها، پروتئین با کیفیت بالا، پپتیدهای بیواکتیو و فیتوکمیکال‌های موجود در آن ممکن است در دوزهای مناسب منجر به فعال‌سازی برخی آنزیم‌های عوامل آنتی‌اکسیدانی و مهار برخی از آنزیم‌های مسیرهای التهابی و در نهایت منجر به کاهش برخی از عوامل التهابی گردد.

Can Soy Products Affect on Inflammation Level? A Review on the Current Evidence

<p><strong>Background</strong>: The aim of present research is to compare the effects of exercise therapy and physiotherapy that are two common treatments for pain and disability in patients with chronic low back pain.</p><p><strong>Methods</strong>: In this research 30 patients with chronic low back pain (history of low back pain for at least 3 months) were selected. Patients allocated in two  treatment groups: exercise therapy (n = 17) and physiotherapy (n = 13). Disability was evaluated using oswestry low back pain disability questionnaire (ODQ) and pain intensity was evaluated with the visual analog scale (VAS).Two groups underwent treatment for 6 weeks. Posttest was performed at the end of treatment period. Following collection of primary information and determination of different variable, covariance test with the variety factor (pretest) in the level of α < 0.05 was used to analyze the data.</p><p><strong>Findings</strong>: Research findings did not show statistical significant difference in pain (P > 0.05) but the difference in functional disability between two groups was significant (P < 0.03).</p><p><strong>Conclusion</strong>: Our results indicate that exercise therapy is better than physiotherapy for disability improvement in patients with low back pain. Finally, this study recommends that exercise therapy can be an effective modality to management patients with chronic low back pain.</p>