تاثیر یک دوره‌ی حرکت درمانی منتخب بر تعادل و الگوی راه رفتن در بیماران پارکینسونی

مقدمه: پارکینسون یک اختلال مخرب عقده‌های قاعده‌ای مغز و یک عارضه‌‌ی مزمن و پیشرونده است که بیشتر در گروه سنی سالمندان دیده می‌شود. درمان فیزیکی یکی از روش‌های کمک به بهبودی این بیماران است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 10 هفته حرکت درمانی منتخب (با تاکید بر تمرینات کششی و نرمشی) بر تعادل و الگوی راه رفتن در بیماران پارکینسون بود.روش‌ها: بدین منظور 24 بیمار پارکینسونی به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه شاهد (12 نفر) و گروه تجربی (12 نفر) تقسیم شدند. هر گروه شامل شش مرد و شش زن با شدت بیماری متوسط بودند. هر دو گروه در مدت تحقیق از داروهای یکسانی استفاده می‌کردند. گروه تجربی یک دوره‌ی حرکت درمانی با تاکید بر تمرینات کششی و نرمشی را به مدت 10 هفته، هر هفته 4 جلسه و هر جلسه 1 ساعت انجام دادند. در حالی که گروه شاهد هیچ گونه فعالیت تمرینی را انجام ندادند. تعادل و راه رفتن، پیش و پس از دوره‌ی حرکت درمانی ‌اندازه گیری و مقایسه شد. برای ارزیابی تعادل و راه رفتن، به ترتیب از berg balance scale، tinetti balance scale و gait and balance scale استفاده شد.یافته‌ها: بین نمرات راه رفتن و تعادل گروه تجربی پس از انجام مداخله بهبود معنی‌داری داشت (001/0 > p). میانگین نمره‌ی راه رفتن در گروه شاهد تغییر معنی‌داری نداشت (820/0 = p). به علاوه نمره‌ی تعادل گروه شاهد، در پس‌آزمون کاهش معنی‌داری داشت (008/0 > p).نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق حاضر به نظر می‌رسد تمرینات کششی و نرمشی در درمان بیماران پارکینسون موثر بوده و مکمل درمان دارویی است. به عبارتی دیگر، اثر متقابل دارو درمانی و تمرینات مذکور می‌تواند به عنوان یک رژیم درمانی برای این گروه از بیماران به کار گرفته شود.

Effect of a Physical Therapy Program Based on Balance and Gait in Patients with Parkinson

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>Nosocomial pneumonia is the most prevalent<em> </em>causes of hospitalacquired infection in intensive Care Units (ICU). The purpose of<em> </em>this research was to detect the frequency and predisposing factors of<em> </em>nosocomial pneumonia in ICUs of hospitals of Hamadan University of medical sciences<em>.</em></p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>In this cross sectional study, 353 patients that were hospitalized in ICUs of Hamadan hospitals (Besat and Ekbatan) were investigated. In the case of nosocomial pneumonia some variables<em> </em>including connecting until affection, the period of<em> </em>hospitalization in ICU until affection will were recorded for these patients. <em>χ</em>² test<em> </em>and Fisher exact test were used for data analysis<em>.</em></p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>36 people (10.2%) of hospitalized patients in ICUs were affected to nosocomial pneumonia. The average age<em> </em>of studying patients was 51.2 ± 21.9 years old, in which the most<em> </em>affected people (28%) were older than 65 years old. 44.5% of patients with nosocomial pneumonia were affected about 25 days after hospitalization in ICU. 66.5%<em> </em>of these patients (24 patients) had ventilator associated pneumonia(VAP)<em> </em>after connecting to<em> </em>ventilation device.<em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> Considering to frequency and predispose of nosocomial pneumonia in this study, it's necessary to pay more attention to the patients whom are exposed to hospital–acquired<em> </em>infections. It is also recommended that all unnecessary intervening actions for the patients in ICU should<em> </em>be avoided. In the case of necessity for mechanical ventilation and for reducing the onset of<em> </em>pneumonia, it is necessary to consider all sanitary actions.</p>