بررسی ارتباط بین سطح سرمی ‌مارکرهای توموری با شدت فیبروز کبد در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن و سیروز

مقدمه: مطالعات متعدد در جوامع مختلف ارتباط بین سطح سرمی بعضی مارکرهای بیوشیمیایی مانند ca125، ca15-3، a.fetoprotein و ca19-9 را با شدت فیبروز کبدی نشان داده‌اند. مطالعه‌ی حاضر جهت بررسی این ارتباط در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن انجام گرفت. روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی در مجموع 30 بیمار در شهرستان اصفهان بررسی شدند. ابتدا اطلاعات دموگرافیک، قد و وزن کلیه‌ی بیماران ثبت و سپس میزان پلاکت، ast، alt، ca 19-9، ca15-3، 125ca- و آلفا فیتوپروتئین سرم آن‌ها اندازه‌گیری شد. آن گاه، بیوپسی کبد انجام و شدت فیبروز با استفاده از روش طبقه‌بندی شاخص فعالیت بافتی (histological activity index یا hai) تعیین شد. داده‌ها توسط آزمون‌های multivariant logistic regression، ضریب همبستگی spearman و generalized linear regression تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: سطح سرمی ca15-3، ca19-9 و آلفا فیتوپروتئین با شدت فیبروز کبد ارتباط معنی‌دار داشت. این ارتباط بین سطح سرمی ca125 و فیبروز کبد ‌یافت نشد (0.079 = p). نتیجه‌گیری: یافته‌های ما ارتباط بین ca15-3، ca19-9و آلفا فیتوپروتئین را با فیبروز کبدی نشان داد. به علت حجم نمونه‌ی کم نمی‌توان استفاده از تومور مارکرهای فوق را به عنوان راهی برای تشخیص مرحله‌ی فیبروز کبدی معرفی کرد اما می‌توان بیان کرد که بالا بودن سطح سرمی تومور مارکرها به طور قطع نشانه‌ی بیماری بدخیم در این گروه بیماران نیست.