بررسی نتایج شنوایی استفاده از غضروف هوموگرافت در جراحی تمپانوپلاستی با غضروف

مقدمه: تمپانوپلاستی روش اصلاح مکانیسم شنوایی در آسیب‌های گوش است. برای انجام این عمل از فاسیای تمپورالیس استفاده می‌شود که اغلب منجر به عود بیماری می‌گردد. غضروف از جمله موادی است که می‌تواند در تقویت گرافت به کار رود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج شنوایی استفاده از غضروف هوموگرافت در جراحی تمپانوپلاستی با غضروف بود. روش‌ها: این کارآزمایی بالینی از سال 1387 تا 1389 بر روی 40 بیمار مبتلا به عفونت مزمن گوش میانی، که در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان بستری و تحت جراحی تمپانوپلاستی با غضروف هوموگرافت قرار گرفته بودند، انجام گرفت. بعد از گذشت حداقل 6 ماه از زمان انجام جراحی، معاینه‌ی اتوسکوپی با میکروسکوپ و بررسی‌های ادیومتری برای همه‌ی بیماران انجام شد و داده‌ها به وسیله‌ی نرم‌افزار spss آنالیز گردید. یافته‌ها: میانگین آستانه‌ی شنوایی قبل و بعد از عمل در فرکانس‌های مختلف در انتقال از طریق هوا و انتقال از طریق استخوان بررسی شد که قبل و بعد از جراحی تفاوت معنی‌دار نداشت (0.05 > p). نتیجه‌گیری: با وجود احتمال جذب غضروف هوموگرافت با گذشت زمان به دلیل واکنش‌های ایمنی میزبان و در نتیجه عود پارگی و کشیدگی پرده‌ی تمپان و بدتر شدن نتایج شنوایی، که از عوارض استفاده از غضروف هموگرافت است، نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که استفاده از غضروف هوموگرافت در پیش‌گیری از عود عوارضی همچون کشیدگی پاکت و پارگی مجدد موفقیت‌آمیز می‌باشد؛ نتایج شنوایی بعد از گذشت حداقل 6 ماه از جراحی همچنان خوب بود.