نقش وظیفه‌ی ثانوی حرکتی در اصلاح ناهنجاری‌های راه رفتن در بیماران پارکینسونی

مقدمه: کندی حرکتی و اختلالات راه رفتن موجب افزایش خطر سقوط در بیماران پارکینسون می‌شود. بنابراین شناسایی عوامل موثر در این اختلالات از اهمیت کلینیکی برخوردار است. هدف از انجام این تحقیق، تجزیه و تحلیل تاثیر وظایف ثانوی حرکتی بغل کردن دست و حمل بار در الگوی کینماتیکی راه رفتن بیماران مبتلا به پارکینسون (parkinson disease یا pd) و مقایسه‌ی آن با افراد سالم بود. روش‌ها: ‌10 نفر از بیماران زن پارکینسونی (سطح ii و iii) شهر همدان به عنوان گروه تجربی و 14 نفر از زنان سالم غیر ورزشکار با سن، قد و وزن مشابه به عنوان گروه شاهد در این تحقیق شرکت کردند. با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل حرکتی (h-rez motion analysis system) با سه دوربین فالکان با سرعت 240 هرتز، الگوی کینماتیکی راه رفتن آزمودنی‌ها در شرایط راه رفتن عادی، راه رفتن با حمل بار 2.5 کیلوگرمی و راه رفتن با بغل کردن دست‌ها اندازه‌گیری شد. داده‌ها توسط repeated measure anova مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: طول گام (stride) و سرعت راه رفتن در افراد سالم به ترتیب 4.4 ± 121.9 سانتی‌متر و 5.3 ± 107.7 سانتی‌متر در ثانیه و در بیماران 6.1 ± 79.7 سانتی‌متر و 6.9 ± 72.7 سانتی‌متر در ثانیه بود. این مقادیر حاکی از 34 درصد کاهش در طول stride و 67 درصد کاهش در سرعت راه رفتن بیماران pd بود. همچنین میزان زمان ایستادن (stance) در بیماران بیش از افراد سالم بود. هنگام راه رفتن با حمل بار طول stride و سرعت راه رفتن در بیماران به ترتیب 5.8 ± 83.1 سانتی‌متر و 6.9 ± 72.7 سانتی‌متر در ثانیه شد. نتیجه‌گیری: بیماری پارکینسون با طول گام کوتاه‌تر، سرعت کمتر و افزایش زمان stance به ویژه در حین حمایت دوگانه همراه بود. وظیفه‌ی ثانوی حرکتی (حمل بار) موجب بهبود طول stride در بیماران پارکینسونی می‌گردد. توصیه می‌شود در توان‌بخشی بیماران پارکینسون، تمرین راه رفتن همراه با حمل بار مورد توجه قرار گیرد.

The Effects of Kinematic Dual Task and Arms’ Position on Temporal Variables of Walking in Patients with Parkinso’s Disease

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>Bradykinesia, poor balance, tremor and abnormal walking may result in high risk of falling in patients with Parkinson’s disease (PD). It is previously shown that the kinematical abnormalities during walking is related to freezing of the gait in PD. The objectives of this study were to study the effects of kinematic dual task and arms’ position on temporal variables of walking in patients with Parkinson’s disease.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>Ten female subjects with level II and III idiopathic Parkinson’s disease were recruited from local clinics as experimental group. Also a group of 14 healthy subjects with similar age, height and body mass index were served as control group. Using a HRez Motion Analysis System with three high speed Falcon cameras (240 HZ) the temporal variables of the subjects’ gait in a) normal walking, b) walking with holding a 2.5 kg mass and c) walking with arms crossed the chest were recorded. Repeated Measure Analysis of Variance (α < 0.05) was used to analyze the data.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>The results showed that the stride length and walking speed in normal and PD were <br /> 121.9 ± 4.4 cmand 107.7 ± 5.3 cm/s and 79.7 ± 6.1 cm and 72.7 ± 6.9 cm/s respectively. The stride length in walking speed in PD were about 34% and 67% smaller than in normal subjects. Walking while carrying weight resulted in stride length and walking speed of 83.1 ± 5.8 cm and 72.7 ±<em> </em>5.1 cm/s in PD; implying about 5% improvement on the stride length. <em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> PD is associated with slower walking and shorter stride length as well as longer double stance phase. Carrying weight during walking improved the stride length in PD. Application of this dual task is recommended for rehabilitation program in PD.</p>