بررسی ارتباط کافئین سرم زنان باردار با پره‌اکلامپسی

مقدمه: پره‌اکلامپسی یک بیماری عروقی مخصوص حاملگی است که در اثر وازواسپاسم و فعال شدن اندوتلیوم عروقی ایجاد می‌شود و یکی از مهم‌ترین عوارض دوران بارداری می‌باشد. اختلالات فشار خون بارداری یکی از سه علت عمده‌ی مرگ و میر مادران را تشکیل می‌دهد. هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط میزان کافئین سرم در بارداری با پره‌اکلامپسی بود. روش‌ها: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی بر روی 44 نفر از زنان باردار که همگی در محدوده‌ی سنی 18 تا 35 سال بودند، انجام شد. بر اساس معیار‌های ورود به مطالعه از جمعیت هدف 22 نفر با پره‌اکلامپسی و 22 نفر با فشار خون طبیعی به روش نمونه‌گیری سیستماتیک انتخاب شدند. در ابتدا اطلاعات دموگرافیک و مصرف مواد کافئین‌دار از طریق پرسش‌نامه جمع‌آوری و سپس میزان کافیین سرم آن‌ها اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: میانگین میزان کافئین سرم در گروه مورد 0.292 ± 0.309 و در گروه شاهد 0.314 ± 0.468 میلی‌گرم در دسی‌لیتر بود (0.094 = p). با استفاده از تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه مشخص گردید میزان کافئین سرم رابطه‌ی معنی‌داری با پره‌اکلامپسی نداشت (0.565 = or، فاصله‌ی اطمینان 95 درصد: 25.42-0.013)، ولی رابطه‌ی بین سن مادران (1.52 = or، فاصله‌ی اطمینان 95 درصد: 2.15-1.08) و سن حاملگی (1.43 = or، 1.87-1.09 :ci) با پره‌اکلامپسی معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه بین پره‌اکلامپسی و سطح کافئین سرم رابطه‌ی معنی‌داری وجود نداشت. با توجه به این که مطالعات و شواهد در این ارتباط متناقض می‌باشد و هیچ توصیه‌ای در ارتباط با این که چه مقدار کافئین در دوران بارداری بی‌خطر است، ارائه نشده است؛ بنابراین منع احتمالی مصرف مواد کافئین‌دار در زنان باردار منطقی به نظر نمی‌رسد.

Relationship between Serum Caffeine and Preeclampsia in Pregnant Women

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>Bradykinesia, poor balance, tremor and abnormal walking may result in high risk of falling in patients with Parkinson’s disease (PD). It is previously shown that the kinematical abnormalities during walking is related to freezing of the gait in PD. The objectives of this study were to study the effects of kinematic dual task and arms’ position on temporal variables of walking in patients with Parkinson’s disease.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>Ten female subjects with level II and III idiopathic Parkinson’s disease were recruited from local clinics as experimental group. Also a group of 14 healthy subjects with similar age, height and body mass index were served as control group. Using a HRez Motion Analysis System with three high speed Falcon cameras (240 HZ) the temporal variables of the subjects’ gait in a) normal walking, b) walking with holding a 2.5 kg mass and c) walking with arms crossed the chest were recorded. Repeated Measure Analysis of Variance (α < 0.05) was used to analyze the data.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>The results showed that the stride length and walking speed in normal and PD were <br /> 121.9 ± 4.4 cmand 107.7 ± 5.3 cm/s and 79.7 ± 6.1 cm and 72.7 ± 6.9 cm/s respectively. The stride length in walking speed in PD were about 34% and 67% smaller than in normal subjects. Walking while carrying weight resulted in stride length and walking speed of 83.1 ± 5.8 cm and 72.7 ±<em> </em>5.1 cm/s in PD; implying about 5% improvement on the stride length. <em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> PD is associated with slower walking and shorter stride length as well as longer double stance phase. Carrying weight during walking improved the stride length in PD. Application of this dual task is recommended for rehabilitation program in PD.</p>