خون‌ریزی‌های واژینال در سه ماهه‌ی اول بارداری و تاثیر آن بر سرانجام بارداری

مقدمه: با وجود پیشرفت قابل توجه طب مامایی، هنوز خون‌ریزی‌های ناشی از بارداری یکی از دلایل مهم مرگ و میر مادر، جنین و نوزاد است. آن دسته از زنان که بعد از خون‌ریزی حامله باقی می‌مانند، در خطر پیشرفت عوارضی مانند مرگ داخل رحمی جنین، اختلال رشد جنین در رحم، پارگی زودرس کیسه‌ی آب و زایمان زودرس می‌باشند. روش‌ها: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی بر روی 120 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی اصفهان انجام شد. این زنان از نظر علایمی مانند خون‌ریزی در سه ماهه‌ی دوم و سوم، سقط، پارگی غشای جنینی، زایمان زودرس، وزن هنگام تولد نوزاد، اختلال رشد جنینی داخل رحمی، نوع زایمان، طول مدت بارداری ضریب آپگار نوزاد و بستری نوزاد در بخش مراقبت‌های ویژه‌ی نوزادان (neonatal intensive care unit یا nicu) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: بین گروه شاهد و مورد از نظر تعداد حاملگی، تعداد زایمان، تعداد فرزند، سابقه‌ی سقط، پارگی زودرس غشا، تاخیر رشد داخل رحمی، مرگ داخل رحمی، نوع زایمان، ضریب آپگار، بستری نوزاد در nicu تفاوت معنی‌دار‌ی دیده نشد؛ ولی از نظر کندگی جفت، خون‌ریزی سه ماهه‌ی دوم و زایمان زودرس بین دو گروه تفاوت معنی‌دار‌ی وجود داشت (0.05 > p). نتیجه‌گیری: به طور کلی با توجه به نتایج حاضر و نتایج مطالعات دیگر کشورها، خونریزی در سه‌ی ماهه‌ی اول بارداری می‌تواند عامل پیش‌گویی کننده‌ای از نظر نتایج مادری و جنینی بارداری باشد و افزایش آگاهی زنان باردار در این زمینه جهت انجام مراقبت‌های دقیق‌تر از موارد ضروری به نظر می‌رسد.

Effect of Vaginal Bleeding in First Trimester of Pregnancy on Pregnancy Outcomes

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>Bradykinesia, poor balance, tremor and abnormal walking may result in high risk of falling in patients with Parkinson’s disease (PD). It is previously shown that the kinematical abnormalities during walking is related to freezing of the gait in PD. The objectives of this study were to study the effects of kinematic dual task and arms’ position on temporal variables of walking in patients with Parkinson’s disease.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>Ten female subjects with level II and III idiopathic Parkinson’s disease were recruited from local clinics as experimental group. Also a group of 14 healthy subjects with similar age, height and body mass index were served as control group. Using a HRez Motion Analysis System with three high speed Falcon cameras (240 HZ) the temporal variables of the subjects’ gait in a) normal walking, b) walking with holding a 2.5 kg mass and c) walking with arms crossed the chest were recorded. Repeated Measure Analysis of Variance (α < 0.05) was used to analyze the data.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>The results showed that the stride length and walking speed in normal and PD were <br /> 121.9 ± 4.4 cmand 107.7 ± 5.3 cm/s and 79.7 ± 6.1 cm and 72.7 ± 6.9 cm/s respectively. The stride length in walking speed in PD were about 34% and 67% smaller than in normal subjects. Walking while carrying weight resulted in stride length and walking speed of 83.1 ± 5.8 cm and 72.7 ±<em> </em>5.1 cm/s in PD; implying about 5% improvement on the stride length. <em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> PD is associated with slower walking and shorter stride length as well as longer double stance phase. Carrying weight during walking improved the stride length in PD. Application of this dual task is recommended for rehabilitation program in PD.</p>