اثر تزریق پاپاورین داخل فضای ساب‌آراکنویید بر مرگ و میر و ناخوشی در بیماران دچار خون‌ریزی خود به خودی ساب‌آراکنویید همراه با وازواسپاسم مغزی

مقدمه: وازواسپاسم مغزی به عنوان یکی از اصلی‌ترین علل مرگ و میر و ناخوشی در بیماران دچار خون‌ریزی ساب‌آراکنویید (subarachnoid hemorrhage یا sah) شناخته شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی تزریق پاپاورین در فضای ساب‌آراکنویید بر مرگ و میر و ناخوشی در بیماران دچار خون‌ریزی ساب‌آراکنویید خود به خودی همراه با وازواسپاسم مغزی بود. روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی کنترل شده بود که طی سال‌های 89-1388 در بخش جراحی مغز و اعصاب بیمارستان الزهرا (س) در اصفهان انجام شد. پنج بیمار مبتلا به خون‌ریزی ساب‌آراکنویید خود به خودی همراه با وازواسپاسم مغزی که به علت هیدروسفالی نیاز به ونتریکولوستومی داشتند، وارد گروه مداخله شدند و تحت ونتریکولوستومی و تزریق پاپاورین در فضای ساب‌آراکنویید (40 میلی‌گرم هر 12 ساعت تا 72 ساعت) قرار گرفتند. 10 بیمار مبتلا به خون‌ریزی ساب‌آراکنویید خود به خودی همراه با وازواسپاسم مغزی با یکسان سازی بر اساس سن، جنس، بیماری زمینه‌ای و شدت خون‌ریزی برای شرکت در گروه شاهد انتخاب شدند و تحت درمان استاندارد قرار گرفتند. مرگ و میر، سطح هوشیاری (glaco coma scale یا gcs) و تغییرات معاینات عصبی در بیماران قبل و دو هفته پس از جراحی سنجیده و مقایسه شد. یافته‌ها: طی مطالعه، 9 زن و 6 مرد با میانگین سنی 12.8 ± 54.0 سال بررسی شدند. مشخصات اولیه بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (0.05 < p). دو هفته پس از جراحی، تنها 1 نفر (20 درصد) در گروه شاهد فوت کرد که تفاوت معنی‌داری با گروه مداخله، که همگی زنده ماندند، نداشت (0.667 = p). در گروه مداخله میانگین gcs بعد از دو هفته نسبت به بدو ورود بهبودی معنی‌داری داشت (از 1.6 ± 8.2 به 2.6 ± 12.8؛ 0.008 > p)، در حالی که تغییر معنی‌داری در گروه شاهد دیده نشد (از 1.8 ± 8.8 به 1.8 ± 9.0؛ 0.729 = p). در گروه مداخله در یک بیمار همی‌پلژی سمت راست پس از دو هفته به همی‌پارزی بهبود یافت اما در گروه شاهد بهبودی در معاینات عصبی ایجاد نشد. نتیجه‌گیری: تزریق پاپاورین در فضای ساب‌آراکنویید در بیماران دچار خون‌ریزی خود به خودی ساب‌آراکنویید همراه با وازواسپاسم مغزی در بهبودی کلینیکی تاثیر چشمگیری داشت اما در بهبود ضایعات عصبی تاثیری نداشت. انجام مطالعات با حجم نمونه‌ی بیشتر و پی‌گیری طولانی‌تر در آینده توصیه می‌شود.

Effect of Subarachnoid Injection of Papaverine on Mortality and Morbidity in Patients with Spontaneous Subarachnoid Hemorrhage and Cerebral Vasospasm

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>Bradykinesia, poor balance, tremor and abnormal walking may result in high risk of falling in patients with Parkinson’s disease (PD). It is previously shown that the kinematical abnormalities during walking is related to freezing of the gait in PD. The objectives of this study were to study the effects of kinematic dual task and arms’ position on temporal variables of walking in patients with Parkinson’s disease.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>Ten female subjects with level II and III idiopathic Parkinson’s disease were recruited from local clinics as experimental group. Also a group of 14 healthy subjects with similar age, height and body mass index were served as control group. Using a HRez Motion Analysis System with three high speed Falcon cameras (240 HZ) the temporal variables of the subjects’ gait in a) normal walking, b) walking with holding a 2.5 kg mass and c) walking with arms crossed the chest were recorded. Repeated Measure Analysis of Variance (α < 0.05) was used to analyze the data.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>The results showed that the stride length and walking speed in normal and PD were <br /> 121.9 ± 4.4 cmand 107.7 ± 5.3 cm/s and 79.7 ± 6.1 cm and 72.7 ± 6.9 cm/s respectively. The stride length in walking speed in PD were about 34% and 67% smaller than in normal subjects. Walking while carrying weight resulted in stride length and walking speed of 83.1 ± 5.8 cm and 72.7 ±<em> </em>5.1 cm/s in PD; implying about 5% improvement on the stride length. <em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> PD is associated with slower walking and shorter stride length as well as longer double stance phase. Carrying weight during walking improved the stride length in PD. Application of this dual task is recommended for rehabilitation program in PD.</p>