بررسی اثر رادیولوژیکی داربست بیوگلس ژلاتینی بر ترمیم نقص استخوان جمجمه در مدل حیوانی سگ

مقدمه: هدف از مطالعه‌ی حاضر ارزیابی رادیولوژیکی ظرفیت بازسازی استخوان با داربست نانوبیوگلس ژلاتینی در مدل نقص جمجمه‌ی سگ بود.روش‌ها: در این مطالعه در استخوان فرونتال چهار سگ نر بالغ جوان، تحت بیهوشی، دو حفره به قطر 0.5 میلی‌متر ایجاد شد. در یکی از حفرات داربست ژلاتینی کار گذاشته شد و حفره‌ی دیگر به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. 4 و 8 هفته پس از عمل جراحی، ارزیابی رادیولوژیکی تشکیل استخوان توسط دستگاه cbct (cone beam computed tomography) صورت گرفت.یافته‌ها: مقایسه‌ی اندازه‌ی قطر حفرات نشان داد که میانگین قطر حفرات 4 و 8 هفته پس از عمل بین دو گروه داربست ژلاتینی و شاهد اختلاف معنی‌داری نداشت (به ترتیب 0.522 = p و 0.064 = p). میانگین دانسیته‌ی استخوانی نیز 4 و 8 هفته بعد از عمل جراحی در گروه داربست ژلاتینی با گروه شاهد اختلاف معنی‌داری نداشت (به ترتیب 0.603 = p و 0.300 = p).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست‌آمده به نظر می‌رسد که داربست بیوگلس ژلاتینی در فاصله‌های زمانی مورد مطالعه در مقایسه با گروه شاهد بر سرعت استخوان‌سازی اثر نداشته است.