بررسی الگوی مقاومت به آنتی‌بیوتیک در سویه‌های سودوموناس آئروجینوزا جدا شده از بیماران در بخش مراقبت‌های ویژه‌ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان

مقدمه:سودوموناس آئروجینوزا به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت‌های بیمارستانی، به خصوص در بخش مراقبت‌های ویژه، مطرح می‌باشد. افزایش روز افزون مقاومت آنتی‌بیوتیکی سودوموناس آئروجینوزا در مواردی موجب سپتی‌سمی و مرگ و میر بیماران می‌شود. استفاده‌ی نامناسب و طولانی مدت از آنتی‌بیوتیک‌ها در بخش‌های مختلف بیمارستان منجر به ظهور سوش‌های مقاوم به چند دارو (multidrug resistance یا mdr) و سوش‌های مقاوم به همه‌ی داروها (pandrug resistance یا pdr) شده است. این مطالعه به منظور تعیین الگوی مقاومت دارویی سوش‌های دارای نقش در ایجاد عفونت در بیماران بستری شده در بخش مراقبت‌های ویژه (intensive care unit یا icu) بیمارستان الزهرای (س) اصفهان، صورت پذیرفت.روش‌ها:ابتدا، 66 ایزوله از سودوموناس آئروجینوزا از نمونه‌های مختلف بالینی از بخش icu بیمارستان الزهرای (س) شهر اصفهان جدا سازی گردید. سپس، الگوی مقاومت به آنتی‌بیوتیک سویه‌های سودوموناس آئروجینوزا نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های ایمی‌پنم، مروپنم، آمیکاسین، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، آزترئونام، سفپیم، پیپراسیلین، پیپراسیلین/تازوباکتام و سفتازیدیم به روش disk diffusion و با روش استاندارد kirbybauer تعیین گردید.یافته‌ها: از 66 ایزوله‌ی جدا شده، 51 ایزوله (77.2 درصد) از سوش mdr و 33 ایزوله (50 درصد) از سوش pdr بود. به ترتیب، 75.8 و 72.7 درصد از ایزوله‌ها به سفتازیدیم و پیپراسیلین مقاوم بودند و بیشترین مقاومت سودوموناس به این دو آنتی‌بیوتیک تعیین گردید. در مقابل، کمترین درصد مقاومت این باکتری به آمیکاسین و برابر 50 درصد بود.نتیجه‌گیری:این مطالعه نشان داد که استفاده‌ی بیش از حد و نادرست از آنتی‌بیوتیک‌ها در مراکز درمانی باعث افزایش مقاومت دارویی و ایجاد سویه‌های mdr و pdr سودوموناس آئروجینوزا می‌گردد. تعیین الگوی مقاومت دارویی می‌تواند در انتخاب داروی مناسب جهت درمان بیماران مورد استفاده قرار گیرد.