تغییرات فاکتورهای التهابی سرم پس از تجویز مهار کننده‌ی گاما سکرتاز در موش

مقدمه: notch signaling در بسیاری از فرایندهای رشد و نمو فیزیولوژیک و پاتولوژیک نقش دارد؛ مهارکننده‌های گاما سکرتاز می‌توانند سبب مهار signaling آن گردند. هدف این مطالعه، بررسی اثر dapt، به عنوان مهار کننده‌ی گاما سکرتاز، بر سطح فاکتورهای التهابی سرم در موش‌های چاق شاهد بود. روش‌ها: 24 موش نر نژاد c57bl6 با سن 5 هفته، به طور تصادفی به دو گروه چاق و شاهد تقسیم شدند. حیوانات چاق به مدت 20 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب، که شامل 60 درصد چربی، 20 درصد پروتئین و 20 درصد کربوهیدرات بود، قرار گرفتند. حیوانات گروه شاهد در طول این مدت غذای استاندارد دریافت کردند. سپس، هر گروه به دو زیرگروه دریافت کننده‌ی dapt (50 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم به صورت زیرجلدی روزانه) و عدم دریافت آن تقسیم شدند. پس از 14 روز، نمونه‌ی خونی جهت تعیین سطح سرمی hs-crp (high-sensitivity c-reactive protein) و اینترلوکین-6 گرفته شد. یافته‌ها: تفاوت معنی داری بین سطح سرمی hs-crp بین گروه چاق و شاهد وجود نداشت (0.05 < p) و تجویز dapt نتوانست تغییر معنی‌داری در سطح سرمی hs-crp ایجاد نماید (0.05 < p)؛ اما بررسی سطح سرمی اینترلوکین-6 نشان داد که حیوانات چاق سطح بالاتری نسبت به گروه شاهد داشتند (0.05 > p) و تجویز dapt سبب کاهش معنی‌دار آن در هر گروه شاهد و چاق شد (0.05 > p). نتیجه‌گیری: داروی dapt به عنوان یک مهار کننده‌ی آنزیم گاما سکرتاز می‌تواند با اثر بر فاکتورهای التهابی، اثرات مختلف عروقی در فرایندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک داشته باشد.