مقایسه‌ی میزان بهبودی و رضایت‌مندی بیماران دارای جوش‌گاه‌های هایپرتروفیک در دو گروه تزریق موضعی تریامسینولون به‌تنهایی و به همراه لیزر co2 fraxel

مقدمه: جوشگاه‌های (scar) هایپرتروفیک از جمله‌ی بدشکل‌کننده‌ترین جوشگاه‌هایی است که در کلینیک دیده می‌شود و بیماران از عوارض و استرس‌های روانی ناشی ازآن رنج می‌برند. در کنار درمان‌های قدیمی، روش‌هایی نظیر کاربرد لیزر و از جمله، لیزر fractional، روش‌های مفید در درمان مشکلات مختلف پوستی می‌باشند. روش‌ها: طی یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، که در سال‌های 91-1390 در مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک اصفهان به انجام رسید، 36 بیمار دارای جوشگاه هایپرتروفیک به صورت تصادفی به دو گروه 18 نفری تقسیم شدند. هر گروه از بیماران تحت درمان با یکی از دو روش تزریق موضعی تریامسینولون به‌تنهایی و به همراه لیزر co2 fraxel قرار گرفتند. بیماران تا 4 ماه تحت درمان داشتند و در انتها میزان بهبودی، عوارض جانبی و رضایت‌مندی آنان جمع‌آوری و با استفاده آزمون‌های آماری wilcoxon و χ2 آنالیز شد. یافته‌ها: در گروه تزریق تریامسینولون به‌تنهایی، در مورد اریتم 39، درد 45، سوزش 100، ایندوراسیون 67 و خارش 45 درصد از بیماران بهبودی داشتند. در گروه تزریق تریامسینولون به همراه لیزر co2 fraxel، در مورد اریتم 89، درد 67، سوزش 23، ایندوراسیون 83 و خارش 72 درصد از بیماران بهبود یافتند. اختلاف میان دو گروه از نظر بهبود علایم معنی‌دار بود (0.001 > p). در مورد رضایت‌مندی، در گروه تزریق تریامسینولون به‌تنهایی، 55 درصد از بیماران راضی و 45 درصد خیلی راضی بودند؛ در گروه تزریق تریامسینولون به همراه لیزر co2 fraxel نیز 17 درصد بیماران به‌نسبت راضی،33 درصد راضی و 50 درصد خیلی راضی بودند. اختلاف بین دو گروه از نظر میزان رضایت‌مندی معنی‌دار نبود (0.13 = p). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده‌ی تسریع در بهبودی و کاهش عوارضی چون درد، خارش، اریتم و ایندروسیون با لیزردرمانی بود؛ ولی در زمینه‌ی سوزش، نتایج به نفع گروه تزریق تریامسینولون به‌تنهایی بود.