مقایسه‌ی تاثیر تجویز دو محلول کلویید هیدروکسی اتیل استارچ و ژلاتین به عنوان جایگزین پرایم بر روی پارامترهای خونی و کلیوی در جراحی بای‌پاس عروق کرونر

مقدمه: در جراحی‌های قلبی که با پمپ قلبی ریوی انجام می‌گیرد، نیاز به استفاده از محلول پرایم می‌باشد. از محلول‌های جدید جهت پرایمینگ می‌توان به هیدروکسی اتیل استارچ 6 درصد اشاره کرد. هدف این مطالعه، مقایسه‌ی اثرات ژلاتین و هیدروکسی اتیل استارچ بر شاخص‌های خونی و کلیوی بود. روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی و دوسوکور انجام شد. از بیماران کاندید عمل جراحی عروق کرونر ارجاع ‌شده به بیمارستان شهید چمران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان طی 1 سال تعداد 100 بیمار دارای شرایط ورود به مطالعه، انتخاب شدند. بیماران به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند و جهت استفاده از پمپ قلبی- ریوی، بیماران گروه اول hes (hydroxyethyl starch) 6 درصد و بیماران گروه دوم ژلاتین 0.4 دریافت کردند. شاخص‌های خونی و کلیوی دو گروه قبل و بعد از عمل جراحی با پمپ مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه 100 بیمار 67 مرد و 33 زن مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای دموگرافیک در دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشتند. از شاخص‌های کلیوی تنها bun (blood urea nitrogen) 24 ساعت بعد از عمل به طور معنی‌داری در گروه هیدروکسی اتیل استارچ (9.8 ± 19.9 میلی‌گرم در دسی لیتر) بالاتر از گروه ژلاتین (7.6 ± 16.4 میلی‌گرم در دسی لیتر) بود (0.05 > p). تغییرات سدیم و پتاسیم و کراتینین در خون دو گروه در مراحل مختلف یکسان بود. از بین شاخص‌های انعقادی تنها زمان نسبی پروترومبین (partial thromboplastin time یا ptt) در انتهای عمل جراحی در دو گروه هیدروکسی اتیل استارچ و ژلاتین تفاوت معنی‌داری داشت (به ترتیب 27 ± 44 و 35 ± 56 ثانیه با 0.05 > p). نتیجه‌گیری: طبق نتایج به دست‌آمده با توجه به عوارض هر کدام از کولوییدها نمی‌توان برتری هیدروکسی اتیل استارچ را نسبت به ژلاتین مطرح نمود و نیاز به مطالعات وسیع‌تری در مورد آن است.