مقایسه‌ی تاثیر داربست‌های آلژینات و کیتوسان ژلاتین در تولید ماتریکس خارج سلولی در سلول‌های نوکلئوس پالپوزوس دیسک بین مهره‌ای

مقدمه: یکی از مهم‌ترین علل کمر درد، تخریب دیسک بین مهره‌ای (intervertebral disc یا ivd) است. تخریب ivd در اثر کاهش تعداد سلول‌ها و کاهش تولید و تخریب ماتریکس خارج سلولی (extracellular matrix یا ecm) بافت ivd به خصوص در ناحیه‌ی نوکلئوس پالپوزوس (nucleus pulposus یا np) ایجاد می‌شود. در مهندسی بافت از داربست‌های طبیعی و غیر طبیعی مختلف برای ترمیم و بازسازی ivd استفاده می‌گردد. اگرکان یکی از پروتئوگلیکان‌های مهم در بافت np دیسک می‌باشد. هدف این مطالعه، مقایسه‌ی میزان ترشح اگرکان تولیدی توسط سلول‌های np در ivd انسانی در دو داربست آلژینات و کیتوسان- ژلاتین بود. روش‌ها: سلول‌های np با تجزیه‌ی آنزیمی کلاژناز از بافت np بیماران مبتلا به فتق ivd در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان تهیه گردید. محلول کیتوسان با محلول ژلاتین مخلوط شد. مخلوط حاصل پس از freeze drying، به عنوان داربست مورد استفاده قرار گرفت. داربست آلژینات نیز تهیه گردید. سوسپانسیون سلولی حاوی سلول‌های np جداشده، به دو داربست منتقل و تا 14 روز کشت داده شد. برای بررسی میزان ترشح اگرکان از تکنیک elisa و برای بررسی مورفولوژی سلول‌ها نیز از میکروسکوپ نوری استفاده شد. یافته‌ها: میزان ترشح اگرکان از روز 3 تا 14 به صورت معنی‌داری افزایش داشت. مقایسه‌ی میزان ترشح در دو داربست آلژینات و کیتوسان- ژلاتین نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین دو داربست در روزهای 7 و 14 کشت وجود داشت، ولی در روز 3 کشت این اختلاف معنی‌دار نبود. با توجه به نتایج، میزان ترشح ماتریکس خارج سلولی توسط سلول‌های نکلئوس پالپوزوس در داربست آلژینات نسبت به داربست کیتوسان- ژلاتین اختلاف معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: داربست آلژینات نسبت به داربست کیتوسان- ژلاتین محیط مناسب‌تری برای ترشح ecm توسط سلول‌های np انسانی در in vitro فراهم می‌کند و پیشنهاد می‌شود ازاین داربست برای کشت سلول‌های np در in vivo استفاده گردد.