بررسی اثر لیشمانیسیدال کومارین‌های اکسی‌پئوسدانین و ایزوایمپراتورین بر روی فرم پروماستیگوت انگل لیشمانیا ماژور

مقدمه: لیشمانیوز به صورت طیف وسیعی از علایم بالینی شامل لیشمانیوز پوستی، پوستی- مخاطی و احشایی ظاهر می‌شود. به‌تازگی پیشرفت‌های زیادی در زمینه‌ی استفاده از داروهای گیاهی جهت درمان لیشمانیوز حاصل شده است. هدف از این مطالعه، تعیین اثر لیشمانیسیدال دو کومارین خالص سازی شده از ریشه‌ی گیاه prangos ferulaceae (l.) lindl به نام‌های اکسی‌پئوسدانین و ایزوایمپراتورین در مقایسه با شاهد مثبت (آمفوتریسین b) و شاهد منفی بر روی فرم پروماستیگوت‌ انگل لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی بود.روش‌ها: ابتدا، فرم پروماستیگوت انگل در محیط‌های کشت nnn (novy-macneal-nicolle) و (roswell park memorial institute 1640) rpmi-1640 در دمای 24 درجه‌ی سانتی‌گراد کشت داده شد تا به فاز ایستا از منحنی رشد خود برسد. سپس، میزان مشخصی از محیط کشت، که حاوی حدود یک میلیون انگل بود، در مجاورت غلظت‌های نهایی 25، 50، 100، 200 و 350 میکروگرم در میلی‌لیتر از اکسی پئوسدانین و ایزوایمپراتورین قرار گرفت و اثار آن‌ها در زمان‌های 3، 6، 24، 48 و 72 ساعت بررسی شد.یافته‌ها: از هیچ یک از غلظت‌های مورد بررسی کومارین‌های اکسی‌پئوسدانین و ایزوایمپراتورین، نسبت به شاهد مثبت، اثر لیشمانیسیدال مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: اکسی‌پئوسدانین و ایزوایمپراتورین هیچ گونه اثر لیشمانیسیدالی نشان ندادند.