ارتباط بین ژنوتیپ‌های واجد یا فاقد اگزون 3 گیرنده‌ی هورمون رشد با عوامل خطرساز متابولیکی در افراد مرحله‌ی پیش‌دیابت

مقدمه: نقش متابولیک دو آلل مهم گیرنده‌ی هورمون رشد (ghr یا growth hormone receptor)، که یکی از آن‌ها دارای اگزون 3 و دیگری فاقد این اگزون است، در ارتباط با عوامل خطرساز متابولیک دیابت نوع 2 در افراد مرحله‌ی پیش‌دیابت، در مقایسه با افراد سالم، هنوز به‌درستی مشخص نشده است. در این مطالعه، ارتباط این ژنوتیپ‌ها با عوامل خطرساز متابولیک دیابت نوع 2 مورد مطالعه قرار گرفت.روش‌ها: برای این مطالعه، 40 فرد مرحله‌ی پیش‌دیابت و 40 فرد سالم بر اساس شاخص‌های بالینی و آزمایشگاهی انتخاب شدند. برای تعیین ژنوتیپ‌ها، نمونه‌ی dna لکوسیت‌های خون محیطی استخراج و با روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز مرکب (multiplex pcr) تکثیر گردید. ژنوتیپ نمونه‌های تکثیر شده با الکتروفورز بر روی ژل آگاروز 1.5 درصد مشخص شد. بقیه‌ی عوامل خطرساز مطابق روش‌های استاندارد و کیت‌های مربوط تعیین گردید.یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ هموزیگوت دارای اگزون 3 [exon 3 (+/+) ghr] در افراد بیمار به طور معنی‌داری از افراد شاهد بیشتر بود (0.001 > p)؛ در حالی که فراونی ژنوتیپ‌های exon 3 (+/-) ghr و exon 3 (-/-) ghr، در افراد شاهد بیشتر از افراد بیمار بود (0.001 > p). کاهش میزان عوامل خطرساز متابولیک در افراد با ژنوتیپ exon 3 (-/-) ghr چشم‌گیر بود (0.001 > p).نتیجه‌گیری: وجود آلل فاقد اگزون 3 گیرنده‌ی هورمون رشد، به ویژه در حالت هموزیگوس، با کاهش عوامل خطرساز متابولیک دیابت نوع 2 ارتباط دارد. بنابراین احتمال می‌رود که گیرنده‌ی هورمون رشد فاقد اگزون 3 فعالیت‌ بیولوژیکی و متابولیکی قوی‌تری داشته باشد تا بتواند در مقابل دیابت نوع 2 مقاومت نماید.