تاثیر نانوکپسول‌های سیلیبین بر کولیت اولسراتیو ناشی از اسید استیک در رت

مقدمه: سیلیبین جزء اعظم (80-70 درصد) سیلیمارین و فعال ترین فلاونولیگنان بیولوژیک آن است. این ترکیب دارای اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی می باشد. مطالعات قبلی نشان داده است که نانوذرات به طور موثری می توانند توسط ماکروفاژها، که در فرایند التهاب کولیت اولسراتیو نقش دارند، بلعیده شوند. به علاوه، با کاهش اندازه ی ذره ای، برداشت ذره به درون سلول های روده ای افزایش می یابد و ذرات می توانند روی نواحی متاثر از التهاب مستقر شوند. در این مطالعه، اثربخشی نانوذرات حاوی سیلیبین روی کولیت اولسراتیو تجربی در رت ارزیابی شد.روش ها: نانوذرات مورد مطالعه، شامل 15 میلی گرم سیلیبین بارگیری شده روی 15 میلی گرم پلیمر پلی(اتیل آکریلات-کو-متیل متاکریلات-کو-تری متیل آمونیوم اتیل متاکریلات) با میانگین اندازه ی ذره ای 109 نانومتر بود؛ این ذرات، جهت دارورسانی اختصاصی به کولون، توسط 20 درصد وزن به وزن (w/w) پلیمر پلی(متیل آکریلات-کو-متیل متاکریلات-کو-متاکریلیک اسید) روکش داده شد. پنج گروه جداگانه ی رت، برای 36 ساعت در حالت روزه داری نگهداری شدند و سپس، با اسید استیک 4 درصد به آن ها کولیت القا شد. درمان 2 ساعت قبل از القای کولیت شروع و به مدت 5 روز، روزانه یک بار ادامه یافت. گروه های مورد مطالعه شامل نانوکپسول های حاوی mg/kg 75 سیلیبین، نانوکپسول های فاقد سیلیبین، دگزامتازون mg/kg 1، نرمال سالین ml/kg 2 و گروه رت های سالم بود. 24 ساعت بعد از آخرین دوز، بافت کولون جدا گردید و بررسی های ماکروسکوپیک، هیستوپاتولوژیک و تعیین فعالیت میلوپراکسیداز، سطح tnf-α (tumor necrosis factor alpha) و il-6 (interleukin 6) در بافت کولون انجام شد.یافته ها: نانوکپسول های سیلیبین در کاهش التهاب و شدت زخم موثر بود؛ در حالی که نتوانست از لحاظ آماری مساحت زخم را کاهش دهد. نسبت وزن به طول کولون مرطوب (w/l) در گروه دگزامتازون و نیز گروه نانوکپسول های سیلیبین به داده های حاصل از گروه سالم نزدیک بود. بررسی میکروسکوپیک گروه نانوکپسول های سیلیبین التهاب خفیف تا متوسط لایه ی موکوسی و حداقل آسیب کریپتی را نشان داد؛ به طوری که، نتایج حاصل از آن به طور معنی داری با گروه شاهد تفاوت داشت. درمان با نانوکپسول های سیلیبین موجب کاهش فعالیت میلوپراکسیداز و همچنین، سطح tnf-α و il-6 در مقایسه با گروه شاهد گردید.نتیجه گیری: نانوکپسول های پلی(اتیل آکریلات-کو-متیل متاکریلات-کو-تری متیل آمونیوم اتیل متاکریلات) حاوی سیلیبین می تواند به عنوان جایگزین مناسب با خاصیت آنتی کولیت برای داروهای فعلی (مثل مزالازین) در نظر گرفته شود. در هر حال، به مطالعات بیشتری برای تایید این فرضیه، به منظور استفاده در کلینیک، نیاز است.