بررسی اثر آنتی‌باکتریال نانوذرات مس بر سوش‌های باکتریایی شایع در عفونت‌های بیمارستانی

مقدمه: در سال‌های اخیر میزان مقاومت باکتری‌ها به درمان‌های آنتی بیوتیکی به طرز نگران‌کننده‌ای زیاد شده است. از طرف دیگر سرعت کشف آنتی‌بیوتیک‌های جدید به هیچ وجه پاسخ‌گوی سرعت افزایش مقاومت باکتریایی نمی‌باشد و نیاز مبرم به رویکرد‌های جدید برای مقابله با عفونت‌های باکتریایی حس می‌شود. بر همین اساس در این مطالعه اثر آنتی‌‌باکتریال نانوذرات مس بر سوش‌‌های باکتریایی که در ایجاد عفونت‌های بیمارستانی نقش دارند، بررسی شد. روش‌ها: در این مطالعه اثر نانوذرات مس با قطر متوسط 20 نانومتر که با روش تبخیر قوس الکتریکی (electric arc evaporation) تهیه شده بودند، بر روی ایزوله‌های استاندارد و بالینی اشرشیا کلی، استافیلوکوکوس مقاوم به متی‌سیلین، انتروکوکوس فکالیس، کلبسیلا و سودوموناس آئروژینوزا بررسی شد. در این بررسی mic (minimum inhibitory concentration) و mbc (minimum bactericidal concentration) تعیین شد و سپس اثر آنتی‌باکتریال با استفاده از روش انتشار دیسکی سنجیده شد. یافته‌ها: نانوذرات مس با موفقیت با روش قوس الکتریکی سنتز شدند. در جریان 50 آمپر، آنالیزهای transmission electron microscope (tem)، xrd (x ray diffraction) و sem (scanning electron microscope) نشان‌دهنده‌ی شکل‌گیری ذرات به نسبت خالص، به شدت پراکنده و قهوه‌ای رنگ نانوذرات مس با متوسط اندازه‌ی 20 نانومتر بود. این نانوذرات سپس در تست انتشار دیسکی به کار گرفته شدند. نتایج این تست نشان داد که اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس مقاوم به متی‌سیلین نسبت به نانوذرات مس حساس می‌باشند. اثر نانوذرات مس بر اشرشیا کلی از سفالکسین بیشتر ولی از سیپروفلوکساسین کمتر است. اثر نانوذرات مس بر استافیلوکوکوس مقاوم به متی‌سیلین از وانکومایسین بیشتر ولی از لینزولید کمتر بود. دیگر سوش‌های باکتریایی به طور کامل به نانوذرات مس مقاوم بودند به طوریکه ‌هاله‌ی مهار رشد در اطراف چاهک‌های حاوی نانوذرات مس در هیچ کدام از پلیت‌های کشت این باکتری‌ها مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: می‌توان از نانوذرات مس در درمان و یا پیشگیری از عفونت‌های حاصله از اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس مقاوم به متی‌سیلین استفاده کرد.