تاثیر دیورتیکول پری‌آمپولر بر میزان موفقیت تکنیکی کلانژیوپانکراتوگرافی اندوسکوپیک: مرور نظام‌مند و فراتحلیل

مقدمه: امروزه ercp (endoscopic retrograde cholangiopancreatography) از کاربردی‌ترین اقدامات در تشخیص و درمان انواع بیماری‌های پانکراتوبیلیاری می‌باشد. سختی کانولاسیون که از عوامل زمینه‌ساز عوارض ercp می‌باشد، تحت تاثیر عوامل متعددی قرار می‌گیرد. یکی از این عوامل وضعیت‌های آناتومیکی مختلف ناحیه می‌باشد. از آن جمله می‌توان به وجود pad (periampullary diverticulum) اشاره نمود. هدف این مرور سیستماتیک، بررسی تاثیر pad بر میزان موفقیت تکنیکی ercp و ارائه‌ی نتیجه بر اساس آنالیز آماری بود. روش‌ها: برای بازیابی مطالعات انگلیسی زبان مرتبط، پایگاه‌های اطلاعاتی medline و embase از طریق ovid sp در کنار pubmed در تاریخ 30 فوریه ی 2012 به صورت استراتژیک جستجو شدند. داده‌های کلیه‌ی مطالعاتی که معیارهای ورود به مطالعه را کسب نمودند، استخراج شدند و پس از ارزیابی، در نهایت آنالیز آماری داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری cma نسخه‌ی 2 صورت گرفت. یافته‌ها: تعداد 11 مقاله با حجم نمونه‌ی کلی 12243 نفر و با میانگین توافق نظر 88 درصد میان محققین وارد مطالعه شدند. کلیه‌ی داده‌های آن‌ها استخراج گردید. نتایج آنالیز آماری داده‌ها نشان‌دهنده‌ی میزان موفقیت کمتر کانولاسیون در بیماران دارای pad در مقایسه با بیماران فاقد آن بود (0.502 = or با 0.961-0.262 ci 95% و 0.038 = p). نتیجه‌گیری: انجام کانولاسیون ercp در بیماران دارای pad در مقایسه با بیماران فاقد آن موفقیت کمتری دارد، با این وجود مطالعات اخیر که از متدولوژی بهتری برخوردار بوده‌اند این موفقیت را کمتر نشان نمی‌دهند.