بررسی اثر محافظتی منگنز بر پارامترهای اسپرم و ساختار بیضه در موش‌های تیمارشده با فرمالین

مقدمه: فرمالدئید به عنوان یک آلاینده‌ی زیست محیطی در محیط‌های صنعتی و بیمارستانی استفاده‌ی فراوانی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات محافظتی منگنز بر ساختار بیضه و پارامترهای اسپرم موش بالغ در معرض فرمالدئید است. روش‌ها: پس از تعیین دوز مناسب کلرید منگنز و فرمالدئید، تعداد 20 سر موش نر انتخاب شدند و به طور تصادفی به چهار گروه 1- شاهد، 2- شم، 3- در معرض فرمالدئید و 4- در معرض فرمالدئید و منگنز کلرید، تقسیم شدند. گروه 3 و 4 به مدت 14 روز متوالی فرمالدئید با دوز 10 میلی‌گرم در میلی‌لیتر به صورت داخل صفاقی دریافت کرد. از هفته‌ی دوم به گروه 4 منگنز با دوز 5 میلی‌گرم در میلی‌لیتر تزریق شد. در روز پانزدهم موش‌ها جراحی شدند و اسپرم‌ها از دم اپیدیدیم راست برای بررسی تعداد، تحرک، مورفولوژی و درصد زنده بودن جمع‌آوری گردیدند و آنالیز شدند. بیضه نیز پس از وزن شدن به منظور بررسی‌های بافت‌شناسی آماده شد و قطر لوله‌های اسپرم‌ساز و لومن و ضخامت اپیتلیوم اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: یافته‌های این مطالعه نشان داد که تجویز فرمالدئید در گروه 3، وزن بیضه، تعداد اسپرم، تحرک اسپرم، درصد زنده بودن و مورفولوژی طبیعی را به طور معنی‏داری در مقایسه با گروه شاهد کاهش داد (0.05 > p). همچنین در ارزیابی بافتی قطر لومن و لوله‌های اسپرم‌ساز نسبت به گروه شاهد، به طور معنی‌داری کاهش یافت (0.05 > p). پارامترهای اسپرم و ساختار بیضه در گروه 4 باعث بهبود این پارامترها به طور معنی‌دار نسبت به گروه 3 شد (0.05 > p). نتیجه‌گیری: منگنز دارای اثر محافظتی بر روی پارامترهای اسپرم و بافت بیضه در نمونه‌های تحت درمان با فرمالدئید است.