اثر لاکتوفرین بر فشار خون ناشی از گلوکوکورتیکویید در رت

مقدمه: مدل فشار خون ناشی از دگزامتازون یکی از مدل‌های حیوانی در القای فشار خون است. لاکتوفرین یک پروتئین طبیعی باند‌شونده به آهن است که به نظر می‌رسد اثرات ضد فشار خونی دارد. در این پژوهش اثرات مصرف مزمن لاکتوفرین بر روی فشار خون ناشی از دگزامتازون در رت مورد بررسی قرار گرفت و با داروی مرجع کاپتوپریل مقایسه شد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی ازدیاد فشار خون در رت‌های ویستار با تزریق زیرجلدی دگزامتازون (روزانه 30 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) به مدت 15 روز ایجاد گردید. تجویز خوراکی لاکتوفرین (300 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و کاپتوپریل (40 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) 8 روز بعد از تجویز دگزامتازون آغاز گردید و به مدت یک هفته ادامه یافت. ثبت فشار خون سیستولیک به روش غیر تهاجمی انجام گردید. در طول آزمایش وزن حیوانات و در پایان، وزن غده‌ی تیموس به عنوان شاخص فعالیت گلوکوکورتیکویید اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: تجویز دگزامتازون موجب افزایش میزان فشار خون سیستولی از 3.3 + 115.6 میلی‌متر جیوه به 7.4 + 150.1 میلی‌متر جیوه، کاهش وزن بدن و کاهش وزن تیموس گردید (0.05 > p). تجویز لاکتوفرین و کاپتوپریل به صورت مزمن به مدت یک هفته موجب کاهش فشار خون در گروه‌های لاکتوفرین (0.01 > p) و کاپتوپریل (0.001 > p) گردید. لاکتوفرین همچنین توانست از کاهش وزن رت‌ها پیشگیری کند. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه بیانگر اثرات ضد فشار خون مصرف مزمن لاکتوفرین در مدل فشار خون ناشی از دگزامتازون بود. مطالعات بیشتر برای یافتن مکانیسم اثر لاکتوفرین در این مدل فشار خون پیشنهاد می‌گردد.