فراوانی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌های باکتریایی زخم‌های سوختگی جداشده از یک مرکز سوختگی در شهر اصفهان

مقدمه: عفونت‌های باکتریایی و مقاومت آنتی‌بیوتیکی و عوامل مسبب آن‌ها مهم‌ترین چالش مراکز سوختگی است. اطلاعات به روز از عوامل باکتریایی عفونت و الگوی مقاومت ضد میکروبی آن‌ها نقش مهمی در کنترل و درمان تجربی عفونت‌های سوختگی دارد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی عوامل باکتریایی موثر در ایجاد عفونت در زخم‌های سوختگی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌های مورد بررسی بود. روش‌ها: در یک مطالعه‌ی توصیفی در یک بازه‌ی زمانی 5 ماهه 227 نمونه از عفونت زخم‌های سوختگی بیماران بستری در بیمارستان سوختگی شهر اصفهان، بررسی شدند. شناسایی ایزوله‌ها با استفاده از تست‌های بیوشیمیایی مرسوم انجام شد. حساسیت دارویی جدایه‌ها با استفاده از روش انتشار دیسک انجام شد. یافته‌ها: 57.7 درصد نمونه‌ها مربوط به مردان و 42.3 درصد از نمونه‌ها مربوط به زنان بود. سودوموناس آئروژینوزا با فراوانی 44.69 درصد، شایع‌ترین میکروارگانیسم جداسازی‌شده بود. اسینتوباکتر با فراوانی 18.1 درصد و استافیلوکوکوس آرئوس با فراوانی 11.1درصد در رتبه‌‌های بعدی قرار داشتند. بر اساس نتایج حاصل از آنتی‌بیوگرام، 81 درصد از ایزوله‌ها دارای مقاومت دارویی چندگانه (multiple drug resistance یا mdr) بودند. بیشترین مقاومت ایزوله‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک کوتریماکسازول مشاهده شد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان‌دهنده‌ی تغییر در فراوانی عوامل باکتریایی جداشده از زخم‌های سوختگی به ویژه افزایش در فراوانی جدایه‌های اسینتوباکتر و نیز سطوح بالای مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌ها بود. بنابراین استراتژی‌هایی برای کنترل پراکندگی سویه‌های دارای مقاومت آنتی‌بیوتیکی چندگانه و شیوه‌های نوینی جهت درمان عفونت‌های سوختگی باید اتخاذ شود.