سندروم وقفه‌ی تنفسی خواب در بیماران مبتلا به تشنجات پارشیل پیچیده

مقدمه: آپنه‌ی انسدادی خواب (obstructive sleep apnea یا osa) یک گروه از اختلالات خواب وابسته به تنفس هستند که در نتیجه‌ی انسداد راه هوایی فوقانی اتفاق می‌افتند. بر اساس بعضی مطالعات به نظر می‌رسد بینosa و صرع به ویژه نوعcps (complex partial seizures)، ارتباط وجود دارد. این مطالعه به ارزیابی تخمین خطر osa و میزان خواب‌آلودگی روزانه در بیماران مبتلا به cps پرداخت. روش‌ها: این مطالعه، یک مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 90 نفر انجام شد. افراد به دو گروه 45 نفره تقسیم شدند. در یک گروه افراد مبتلا به cps که تحت درمان قرار داشتند و در گروه دیگر 45 فرد شاهد غیر مبتلا به صرع به عنوان گروه شاهد تقسیم شدند. برای آن‌ها پرسشنامه‌ی کیفیت خواب تکمیل گردید. اطلاعات دموگرافیک، نوع و تعداد داروی ضد تشنج مصرفی و موارد عود تشنج در 3 ماه اخیر نیز از آن‌ها سوال شد. اطلاعات جهت تجزیه و تحلیل وارد نرم‌افزار spss شد. یافته‌ها: میانگین نمره‌ی osa در دو گروه بیمار و شاهد به ترتیب 1.41 ± 1.95 و 1.43 ± 1.84 بود و بر اساس آزمون student-t تفاوت معنی‌داری بین دو گروه وجود نداشت (0.71 = p). میانگین نمره‌ی پرسشنامه‌ی epworth در دو گروه بیمار و شاهد به ترتیب 4.4 ± 5.1 و 4.8 ± 5.3 بود و آزمون student-t اختلاف معنی‌داری بین دو گروه نشان نداد (0.86 = p). نتیجه‌گیری: شواهدی از ارتباط بینosa و cps به دست نیامد، اما با توجه به اهمیت بالای osa، باید مطالعات بیشتر در آینده انجام گیرد. همچنین بیماران جهت تشخیص قطعی osa تحت پلی‌سومنوگراقی قرار گیرند. و سپس اثر درمان osa در بهبود کنترل تشنج‌ها و کیفیت زندگی آن‌ها نیز بررسی گردد.