تاثیر ژل رویال خوراکی بر اندکس بالینی فعالیت بیماری و خشکی صبح‌گاهی در مبتلایان به آرتریت روماتویید: یک کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی‌شده

مقدمه: آرتریت روماتویید یک بیماری مزمن التهابی با توانایی تخریب مفصلی و ایجاد ناتوانی در بیماران است. درمان‌های معمول تاثیر به نسبت خوبی در کنترل علایم بیماری دارند، اما گاهی با عوارضی همراه هستند.ژل رویال با اثرات ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی می‌تواند به درمان اضافه شود. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر ژل رویال بر (clinical disease activity index یا cdai) و خشکی صبح‌گاهی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید است. روش‌‌ها: 80 بیمار مبتلا به آرتریت روماتویید (بر اساس معیارهای انجمن روماتولوژی آمریکا acr-1987) فعال (8/2 < cdai)، به صورت تصادفی ژل رویال یا دارونما را در کنار درمان قبلی خود به مدت 3 ماه دریافت کردند. خشکی صبح‌گاهی، تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس، ارزیابی کلی بیماری توسط پزشک و ارزیابی کلی بیماری توسط بیمار بر اساس مقیاس آنالوگ بصری (visual analogue scale یا vas) قبل و سه ماه بعد از مداخله تعیین شد. تغییر شاخص‌های ذکرشده به وسیله‌ی نرم‌افزار spss ارزیابی شد. یافته‌ها: 65 بیمار مطالعه را تا پایان ادامه دادند (35 نفر در گروه ژل رویال و 30 نفر در گروه دارونما). سن، جنس، محل سکونت، طول مدت بیماری و داروهای دریافتی در 2 گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0 < p). در پایان مطالعه در گروه اول cdai، تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس و خشکی صبح‌گاهی تغییر آماری معنی‌داری داشت (به ترتیب 004/0 = p، 027/0 = p و 012/0 = p) ولی تنها خشکی صبح‌گاهی در بین دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری را نشان داد (05/0 > p). نتیجه‌گیری: ژل رویال تاثیر خوبی بر خشکی صبح‌گاهی دارد اما بر cdai تاثیر قابل توجهی ندارد و می‌تواند به عنوان درمان کمکی به درمان‌های استاندارد بیمار اضافه شود. امید می‌رود مطالعات بیشتر نتایج بهتری را نشان دهد.