بررسی مخازن لیشمانیوز جلدی در کانون براآن شمالی در شرق اصفهان

مقدمه: مراجعات مکرر بیماران به مراکز درمان بیماری سالک از منطقه‌ی براآن شمالی به خصوص دو روستای تیمیارت و فساران و همچنین گزارش‌های مکرر محلی مبنی بر ازدیاد جوندگان در این منطقه، احتمال گسترش بیماری سالک از مناطق مجاور به این مناطق را مطرح ساخت. پیش از این مطالعه‌ای جهت بررسی جنس و گونه‌ی جوندگان موجود در این منطقه انجام نگرفته است. در این مطالعه فون جوندگان منطقه و همچنین میزان آلودگی به leishmania در جوندگان صید‌شده بررسی شد. روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، ابتدا کلنی‌های فعال شناسایی شدند و با استفاده از تله زنده‌گیر جوندگان صید گردیدند و بر اساس مشخصات کلیدی تیره، جنس و گونه‌ی آن‌ها شناسایی شد. از زخم‌ها یا تغییرات بالینی قسمت‌های مختلف بدن مانند گوش‌ها، پوزه، پنجه، بینی و دم جهت تهیه‌ی لام مستقیم و کشت در محیط (nnn) novy-macneal-nicolle نمونه‌گیری شد. سپس جونده تشریح شد و دو نمونه نیز از احشای داخل بدن (کبد و طحال) جهت تهیه‌ی اسمیر و کشت برداشت شد. یافته‌ها: در این مطالعه تعداد 53 جونده از گونه‌های rhombomys opimus با فراوانی 71.7 درصد (38 جونده) و meriones libycus با 28.3 درصد (15 جونده) به دست آمد. بررسی لام‌های تهیه‌شده از جوندگان، میزان آلودگی در گونه‌ی r.opimus را 18.4درصد و در m. libycus، 13.3 درصد نشان داد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست‌آمده گونه‌ی r.opimus به عنوان میزبان اولیه و گونه‌ی m.libycus به عنوان میزبان ثانویه در منطقه‌ی مورد مطالعه گزارش گردید.