اثر سیتوتوکسیک عصاره‌های مختلف از گونه‌ی Baccata L. Taxus موجود در ایران بر روی 3 رده‌ی سلولی سرطانی Mda–Mb–468، Hela و K562

مقدمه: taxus baccata l به عنوان منبعی برای داروی ضد سرطان تاکسول به شمار می‌رود. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی هم‌خوانی نتایج حاصله از معرفی یک سیستم بهینه‌ی حلال جهت استخراج تاکسان‌ها از گونه‌ی taxus baccata با مطالعات بیولوژیک انجام گرفت. روش‌‌ها: سه رده‌ی سلولی mda-mb-468، hela و k562 در محیط rpmi-1640 با 10 درصد سرم جنین گاوی کشت داده شدند. پودر سر شاخه‌های گیاه t. baccata l با استفاده از 8 سیستم حلال به روش ماسراسیون عصاره‌گیری شد. جهت استانداردسازی عصاره‌ها از روش hptlc (high performance thin layer chromatography) استفاده شد. سمیت سلولی غلظت‌های مختلف عصاره‌ها (استون 100، 50 و 20 درصد و اتانول 96، 50 و 20 درصد و استون-دی کلرومتان 1 به 1 و متانول خالص) بر روی سلول‌های کشت داده‌شده با استفاده از روش mtt بررسی شد. یافته‌ها: نتایج تست mtt نشان داد که عصاره‌ی استون- دی کلرومتان و سپس استون خالص بیشترین سمیت سلولی را داشتند. به علاوه در بین 3 رده‌ی سلولی مورد آزمایش، بیشترین اثر سیتوتوکسیک این عصاره‌ها روی رده‌ی سلولی k562 مشاهده شد. نتیجه‌گیری: در بین عصارهای مورد مطالعه، اثر سیتوتوکسیک، بیشتر از عصاره‌ی استون- دی کلرومتان و سپس عصاره‌ی استون خالص دیده می‌شود، همان گونه که آنالیز ترکیبات توسط tlc scanner و hplc بیشترین میزان تاکسان‌ها را در عصاره‌های مذکور( استون– دی کلرومتان و استون خالص) نشان می‌دهد، می‌توان نتیجه گرفت که ارتباط مستقیمی بین میزان تاکسان‌ها و اثر سیتوتوکسیک وجود دارد.