تغییرات تعادل، سرعت و استقامت راه رفتن در بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پس از 4 و 8 هفته ورزش در آب

مقدمه: نشان داده شده است که افراد بزرگ‌سال مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (multiple sclerosis یا ms) در مقایسه با همسالان خود، دارای قدرت کمتری در پاها هستند و اختلال تعادل نیز دارند که منجر به افزایش شیوع افتادن در این جمعیت می‌شود. هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر هشت هفته تمرین در آب بر تعادل و سرعت و استقامت راه رفتن در زنان مبتلا به ms بود. روش‌ها: در این مطالعه‌‌ی کارآزمایی بالینی، 21 بیمار زن مبتلا به بیماری ms از نوع relapsing-remitting (rr) با 3.5 > edss (expanded disability status scale) مراجعه کننده به انجمن ms شهرستان اصفهان شرکت کردند. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه تمرین ورزشی (10 نفر) و شاهد (11 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین در یک برنامه‌ی 8 هفته‌ای ورزش در آب شامل 3 جلسه تمرین در هفته و هر جلسه به مدت 60-45 دقیقه در روزهای متغیر شرکت کردند؛ در حالی که گروه شاهد فقط پی‌گیری شدند و مراقبت‌های پزشکی استاندارد را دریافت نمودند. متغیرهای تعادل با استفاده از آزمون تعادلی berg و سرعت و استقامت راه رفتن با استفاده از آزمون مسافت 6 دقیقه راه رفتن، در ابتدای مطالعه و بعد از 4 و 8 هفته، در هر دو گروه ارزیابی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس‌ها با اندازه‌های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: پس از 2 ماه دوره‌ی تمرینی، استقامت و سرعت راه رفتن در گروه تمرین در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی‌داری بهبود یافت (0.05 > p). تعادل، استقامت و سرعت راه رفتن در گروه تمرین در تمام دوره‌های تمرین ورزش در آب در مقایسه با حالت پایه به طور معنی‌داری بهبود پیدا کرد (0.05 > p). بین میانگین نمره‌ی تعادل در گروه‌های تمرین و شاهد پس از برنامه‌ی ورزش در آب تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (0.05 < p). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تمرین ورزشی در آب تعادل، سرعت و استقامت راه رفتن در بیماران مبتلا به ms را بهبود می‌بخشد. با این حال، تمرین ورزشی در آب ممکن است منجر به سود اضافی فراتر از درمان مناسب پزشکی گردد و باید سنگ بنایی در کنترل تمام بیماران مبتلا به ms باشد.