مقایسه‌ی سلامت روان و مولفه‌های روان‌شناسی مثبت (امید، شادی و معنویت) در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بر حسب سال‌های مختلف تحصیلی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی آنان

مقدمه: از آن جایی که پزشکان نقش مهمی در حفظ بهداشت و سلامت جامعه ایفا می‌کنند، ضروری است که آن‌ها نه تنها از سلامت جسمانی و روانی کافی برخوردار باشند، بلکه از لحاظ ویژگی‌های مثبت و ارتقای سطح سلامت نسبت به سایر افراد بالاتر باشد. هدف این مطالعه، بررسی و مقایسه‌ی سلامت روان و مولفه‌های روان‌شناسی مثبت از جمله شادی، امید و معنویت در دانشجویان پزشکی در طول سال‌های مختلف تحصیلی بود. روش‌ها: این مطالعه‌ی مقطعی بر روی یک نمونه‌ی تصادفی 332 نفری از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1392 انجام شد. از 28-ghq (general health questionnaire)، پرسش‌نامه‌ی شادی oxford و مقیاس امید allison، و پرسش‌نامه‌ی سلامت معنوی schneider استفاده شد. داده‌های به دست آمده توسط نرم‌افزار spss نسخه‌ی 20 و آزمون‌های t، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی pearson و logistic regression مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: درکل شرکت کنندگان، میانگین نمره‌ی سلامت معنوی، 15.678 ± 90.201، سلامت روان 15.678 ± 27.798، شادی 17.274 ± 68.385 و امید 3.154 ± 23.373 به دست آمد. نمره‌ی شادی در بین سال‌های مختلف تفاوت معنی‌دار داشت (0.05 > p). همچنین ضریب همبستگی pearson نشان داد که بین شادی، امید و معنویت با سلامت روان و خرده مقیاس‌های آن ارتباط معنی‌داری وجود دارد (0.05 > p). تنها معنویت، با معدل تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی‌دار داشت. نتیجه‌گیری: کاهش معنی‌دار نمره‌ی شادی بین دانشجویان سال‌های ابتدایی و انتهایی و همچنین ارتباط معنی‌دار شادی، امید و معنویت با سلامت روان، توجه به سرمایه‌ی روان‌شناختی دانشجویان را ضروری می‌سازد.