ارزیابی سمیت نانو میله‏ های اکسید آهن بر رده‌ی سلولی l929

مقدمه: کاربردهای عمده‏ی نانو فن‌آوری در صنعت، کشاورزی، بیولوژی و پزشکی رو به افزایش است. با توجه به گستره‏ی وسیع نانو ساختار‌ها در علوم پزشکی، این پژوهش با هدف ارزیابی سمیت سلولی نانو ذرات اکسید آهن از طریق مقایسه‌ی میزان زیست پذیری و آپوپتوز سلولی، انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه، نانو میله‌ها به روش هم‌رسوبی ساخته شدند. برای تعیین اندازه و شکل نانو ساختار‏ها، از میکروسکوپ الکترونی عبوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. دوزهای μg/ml 200 و 800 نانو میله‌ها با پوشش اوره و پلی اتیلن گلیکول و به شکل اصلاح شده و نشده، در 48 و 72 ساعت از طریق آزمایش mtt مورد ارزیابی سمیت قرار گرفتند. یافته‌ها: نانو میله‏های اکسید آهن با پوشش اوره، به شکل میله‏ای با اندازه‏ی طولی nm 150 و اندازه‏ی قطر nm 15 و نانو میله‏های اکسید آهن با پوشش peg (polyethylene glycol) دارای طول nm 150 و قطر nm 23 بودند. زیست پذیری سلول‌های قرار گرفته در معرض نانو میله‎های اکسید آهن اصلاح نشده، نسبت به نوع اصلاح شده‎ی آن کمتر بود. این سمیت، با افزایش دوز روند صعودی نشان داد. زیست پذیری سلول‌های قرار گرفته در معرض نانو میله‎های اکسید آهن با پوشش peg کمتر از نانو میله‌های دارای پوشش اوره بودند. نتیجه‌گیری: افزایش مرگ سلولی توسط نانو میله‏های اصلاح نشده، می‏تواند ناشی از تشکیل حلقه‏ی پروتئینی به دور این نانو میله‏ها در محیط حاوی پروتئین باشد. علاوه بر این، افزایش مرگ سلولی توسط نانو میله‏های دارای پوشش peg در مقایسه با اوره، بیانگر تاثیر نوع پوشش و نوع سلول مورد مطالعه بر سمیت سلولی آن‌ها است.