بهبود شاخص‌های ارزیابی اسپرم متعاقب درمان با گرلین در آسیب ناشی از کادمیوم در بیضه‌ی موش صحرایی

مقدمه: کادمیوم به عنوان یک عنصر آلوده کننده‌ی محیطی و صنعتی، به دلیل خاصیت تجمعی آن در اندام‌‌‌های بدن، برای بسیاری از بافت‌‌ها و به ویژه برای بیضه‌ها بسیار سمی است و باعث اثرات دژنراتیو وسیعی در آن‌ها می‌گردد. ا زاین رو، هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر بررسی تاثیر تزریق کادمیوم بر کیفیت اسپرم موش رت و اثر حفاظتی احتمالی هورمون گرلین بر اسپرم‌‌های این حیوان بود. روش‌ها: تعداد 30 عدد موش رت نر بالغ به 3 گروه 10تایی شامل گروه شاهد سالین، کادمیوم سالین و کادمیوم گرلین تقسیم شدند و برای ایجاد مسمومیت mg/kg 2 کلرید کادمیوم از طریق صفاقی به گروه‌های 2 و 3 تزریق گردید. برای گروه سوم نیز 10 نانومول هورمون گرلین یک روز قبل از تزریق کادمیوم و به مدت 10 روز پیاپی تجویز شد. سپس 5 موش از هر گروه در روز‌های 5 و 10 پس از تجویز کادمیوم کشته شدند و بیضه‌ی آن‌ها جهت ارزیابی اسپرم، استخراج گردید. یافته‌ها: کادمیوم باعث کاهش معنی‌دار وزن بیضه‌‌ها و نیز غلظت اسپرم در هر دو روز مطالعه شد (0.0100 > p). همچنین درصد حرکات پیش‌رونده‌ی‌ اسپرم‌ها در روز 10 (0.0001 > p) و نیز درصد اسپرم‌‌های دارای غشای عملکردی سالم (hypoosmotic swelling test یا host) هم در روز 5 و هم در روز 10 به دنبال دریافت کادمیوم کاهش یافتند (0.0010 > p). در حالی که تجویز هورمون گرلین، باعث افزایش درصد اسپرم‌های hos مثبت چه در روز 5 و چه در روز 10 در مقایسه با گروه کادمیوم سالین گردید (0.0500 > p)؛ اما نتوانست باعث افزایش معنی‌دار درصد اسپرم‌های دارای حرکات پیش‌رونده، غلظت اسپرم و نیز وزن بیضه‌ها در هیچ یک از روز‌های مطالعه گردد. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که احتمال می‌رود هورمون گرلین به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی خود باعث حفاظت و در عین حال افزایش درصد اسپرم‌های دارای غشای عملکردی سالم شود که خود به عنوان پیش زمینه‌ای جهت افزایش درصد حرکات اسپرم‌ها خواهد بود. از این رو، می‌توان از این هورمون در جهت تعدیل اثرات حاد کادمیوم بر کیفیت اسپرم استفاده نمود.