ارتباط بین شاخص های تن سنجی و تغییرات همودینامیک پس از لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل تراشه

مقدمه: لارنگوسکوپی و لوله‌گذاری داخل نای از جمله پروسیجرهای خطرناکی هستند که در صورت عدم توجه به وضعیت بیمار و ویژگی‌های فردی که منجر به لوله‌گذاری مشکل می‌گردند، می‌توانند عواقب جدی و خطرناکی را برای بیمار به همراه داشته باشند. در ارتباط با پیش‌بینی لوله‌گذاری مشکل، تا کنون نظرات مختلفی اعمال شده است که کاربردی‌ترین آن‌ها، معیار cormack-lehane می‌باشد که در اکثر مراکز درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ اما تاثیر شاخص‌های تن‌سنجی در لوله‌گذاری مشکل و پیش‌بینی این عوامل تا زمان اجرای این پژوهش، مورد مطالعه قرار نگرفته بود. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین ارتباط بین شاخص‌های تن‌سنجی و تغییرات همودینامیک پس از لارنگوسکوپی و لوله‌گذاری داخل تراشه به انجام رسید.روش‌ها: این مطالعه یک مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی بود که در سال 1391 در مرکز آموزشی- درمانی کاشانی اصفهان به انجام رسید. در این مطالعه، بعد از اخذ رضایت‌نامه‌ی آگاهانه‌ی کتبی از بیماران، 130 بیمار دارای معیارهای ورود، انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های ثبت شده شامل سن، وزن، قد، قطر دور گردن، نسبت کمر به باسن و شاخص توده‌ی بدنی بودند. دشواری یا آسانی لوله‌گذاری هنگامی که بیمار به طور کامل بیهوش بود، ارزیابی شد. به منظور بررسی نقش پیش‌گویی کنندگی شاخص‌های چاقی در لوله‌گذاری مشکل و تغییرات قلبی- عروقی پس از انتوباسیون، از آزمون roc (receiver operating characteristic) استفاده گردید.یافته‌ها: بهترین نقطه‌ی برش برای bmi (body mass index)، 56.26 بود و بر حسب این نقطه‌ی برش، bmi دارای حساسیت 100 درصد، ویژگی 84.38، ارزش اخباری مثبت 8.10 و ارزش اخباری منفی 100 درصد بود. بهترین نقطه‌ی برش برای شاخص دور گردن مقدار 38 بود که بر مبنای آن، درصد حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی به ترتیب 7.85، 2.28، 2.40 و 1.91 درصد بود.نتیجه‌گیری: می‌توان از شاخص‌های تن‌سنجی نماینده‌ی چاقی جهت پیش‌بینی تغییرات قلبی- عروقی پس از لارنگوسکوپی و اینتوباسیون و نیز عوارض آن‌ها استفاده کرد. همچنین می‌توان از نقاط برش به دست آمده، نتیجه گرفت که مقادیر بالاتر از نقاط برش، با احتمال خطر بالاتری از عوارض قلبی- عروقی پس از لارنگوسکوپی و اینتوباسیون همراه هستند.