مقایسه‌ی اثربخشی استفاده‌ی توام از تاکرولیموس و مینوکسیدیل با مینوکسیدیل به تنهایی در درمان بیماران مبتلا به alopecia areata

مقدمه : alopecia areata یک بیماری ایدیوپاتیک است که در آن ریزش موی ناحیه‌ای وجود دارد. روش‌های درمانی زیادی برای ریزش موی سکه‌ای (ریزش موی کمتر از 50 درصد) پیشنهاد شده است که تزریق کورتیکواسترویید، مینوکسیدیل موضعی 5% و پماد یا کرم آنترالین در قسمت‌های بدون موی پوست از آن جمله است. از آن جایی که در مطالعات اخیر نقش خودایمنی و اتوآنتی‌بادی‌ها را در بیماری alopecia areata مطرح شده و از داروهای تنظیم کننده‌ی سیستم ایمنی در درمان آن بهره گرفته شده است، این مطالعه به منظور مقایسه‌ی اثربخشی استفاده‌ی توام از تاکرولیموس و مینوکسیدیل با مینوکسیدیل به تنهایی در درمان alopecia areata به انجام رسید. روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسو کور بود که در بیمارستان الزهرا (س) و مرکز پوست و سالک صدیقه‌ی طاهره (س) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از مهر ماه 1391 لغایت 1392 به انجام رسید. در این مطالعه، 96 ضایعه در 54 بیمار مبتلا به alopecia areata با مساحت و تعداد ضایعات متفاوت در دو گروه درمانی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. یک گروه با محلول مینوکسیدیل 5 درصد و کرم تاکرولیموس 0.1 درصد و گروه دیگر با محلول مینوکسیدیل 5 درصد و کرم دارونما درمان شدند. میانگین مساحت ضایعات در شروع درمان، یک و دو ماه پس از شروع و یک و سه ماه پس از اتمام درمان اندازه‌گیری شد و در دو گروه درمانی و در جنس و سنین مختلف با هم مقایسه گردید. یافته‌ها: سطح ضایعات در گروه تحت درمان با محلول مینوکسیدیل و کرم تاکرولیموس بعد از شروع و قطع درمان بیشتر و در گروه تحت درمان با محلول مینوکسیدیل وکرم دارونما کمتر شد. نتیجه‌گیری: در مطالعه‌ی ما، محلول مینوکسیدیل به تنهایی نسبت به مصرف توام محلول مینوکسیدیل 5 درصد و کرم تاکرولیموس 0.1 درصد، اثر بهتری در درمان alopecia areata داشت.