بررسی رابطه‌ی بین استفاده از کلوپیدوگرل با میزان خونریزی و نیاز به ترانسفوزیون حین و بعد از عمل پیوند عروق کرونر

مقدمه: کلوپیدوگرل یک داروی ضد پلاکتی است که در میان داروهای قلبی جایگاه مهمی یافته است. کاربرد اصلی این دارو در ترکیب با آسپیرین و در پیشگیری از انسداد در بیمارانی است که تحت استنت‌گذاری عروق کرونری قرار گرفته‌اند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر مصرف کلوپیدوگرل بر خونریزی و ترانسفوزیون خون و فراورده‌های آن حین و بعد از عمل جراحی cabg (coronary artery bypass graft) بود. روش‌ها: در این مطالعه، 100 بیمار که تحت درمان با کلوپیدوگرل بودند، شرکت داشتند. بیماران با توجه به زمان قطع دارو در 4 دسته قرار می‌گرفتند. 2، 3، 6-4 و 8-7 روز قبل از عمل فواصلی بودند که هر گروه از بیماران مبادرت به قطع کلوپیدوگرل کردند. میزان خونریزی و ترانسفوزیون خون و فراورده‌های خونی حین و بعد از عمل جراحی، اندازه‌گیری و ثبت شد و ارتباط آن با زمان قطع دارو مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین سن شرکت کنندگان 61.7 سال (محدوده‌ی 77-50 سال) بود. بین زمان قطع دارو قبل از عمل cabg و میزان خونریزی حین و بعد از عمل، ترانسفوزیون خون حین و بعد از عمل و ترانسفوزیون فراورده‌ی خونی حین و بعد از عمل ارتباط معکوس وجود داشت (0.050 > p و r به ترتیب 0.750-، 0.695-، 0.654-، 0.545-، 0.556- و 0.475- بود). نتیجه‌گیری: بین زمان قطع کلوپیدوگرل قبل از عمل جراحی با خونریزی و ترانسفوزیون خون حین و بعد از عمل جراحی ارتباط معکوس وجود داشت. با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان گفت که بین مصرف کلوپیدوگرل قبل از عمل cabg و خونریزی حین و بعد از عمل ارتباط وجود دارد.