اثر محافظتی سیر بر سمیت ناشی از استرس اکسیداتیو آمینوگلیکوزیدها

مقدمه: نفروتوکسیسیتی ناشی از مصرف آمینوگلیکوزیدها به تولید گونه‌های آزاد اکسیژنی (ros یا reactive oxygen species) در کلیه نسبت داده شده است. سیر دارای خواص آنتی اکسیدانی است و هدف از این مطالعه، بررسی اثر سیر بر بهبود نفروتوکسیسیتی ناشی از جنتامایسین بود. روش‌ها: در یک تحقیق مداخله‌ای، 50 رت نر نژاد ویستار در 5 گروه با تعداد مساوی بدین شرح تقسیم شدند: گروه i بدون دریافت دارو، گروه ii دریافت کننده‌ی جنتامایسین (mg/kg 100 به مدت 10 روز)، گروه iii گروه عصاره‌ی سیر (mg/kg 20 از طریق تزریق داخل صفاقی به مدت 10 روز)، گروه iv گروهی که ابتدا جنتامایسین و سپس عصاره‌ی سیر (mg/kg 20 به مدت 10 روز) دریافت کرد و گروه v گروه جنتامایسین و عصاره‌ی سیر به طور همزمان (10 روز). نیتروژن اوره‌ی خون (bun یا blood urea nitrogen) و کراتینین (cr یا creatinine) سرم اندازه‌گیری و کلیه‌ها از نظر معیارهای مورفولوژیکی درگیر کننده‌ی سلول توبولی بررسی و با یکدیگر مقایسه شدند. یافته‌ها: مصرف سیر پس از مصرف جنتامایسین سطوح bun و cr را به طور قوی کاهش داد (0.050 > p). مصرف 10 روزه‌ی سیر پس از درمان با جنتامایسین، درجه‌ی آسیب پاتولوژی را نیز به طور معنی‌داری برگشت داد. نتیجه‌گیری: سیر یک داروی نفروپروتکتیو است که شاید بتوان به منظور کاهش آسیب توبولی ایجاد شده توسط جنتامایسین از آن استفاده کرد.