بررسی ویژگی‌های رادیوبیولوژیک سلول‌های طبیعی ریه‌ی تیمار شده با نانوساختارهای سریم اکساید به عنوان حفاظت کننده‌ی پرتویی در برابر پرتوهای ایکس مورد استفاده در پرتودرمانی

مقدمه: نانوذرات سریم اکساید یا نانوسریا به عنوان محافظ پرتویی، می‌توانند نقش مهمی در کاهش ناهنجاری‌های پرتوهای یونیزان داشته باشند. هدف از انجام این مطالعه، کاهش مرگ و میر سلول‌های طبیعی ریه در برابر تابش‌های فوتونی با انرژی 6 مگاولت توسط نانوسریا بود تا با شناسایی غلظت بهینه‌ی نانوسریا بتوان از آن در پرتودرمانی استفاده کرد.روش‌ها: سوسپانسیون نانوسریا با استفاده از الکل اتیلیک 70 درصد استریل شد. به منظور بهینه‌سازی توزیع نانوذرات در محیط آبی، سوسپانسیون تهیه شده به مدت 3 دقیقه توسط دستگاه vortex به هم زده شد و سپس، به مدت 2 ساعت توسط امواج فراصوت سونیکاتور حمامی سونیکاسیون انجام شد. سلول‌های mrc5 در محیط dulbecco's modified eagle medium/f12 (dmem/f12) کشت و در دمای 37 درجه‌ی سانتی‌گراد انکوباتور با رطوبت زیاد قرار داده شدند. به منظور تعیین غلظت غیر سمی نانوسریا، سلول‌ها با غلظت‌های مختلف 5، 10، 30، 50، 70، 90، 110، 150، 200، 250 و 300 میکرومولار از نانوسریا تیمار شدند. کمی‌‌سازی اثر حفاظت پرتویی نانوسریا در غلظت غیر سمی از نانوسریا با دزهای تابشی 20، 40، 60، 80 و 100 سانتی‌گری از پرتوهای ایکس مگاولتاژ انجام گرفت.یافته‌ها: غلظت 70 میکرومولار و غلظت‌های پایین، سمیتی برای سلول‌های mrc5 نداشتند؛ به طوری که میانگین درصد بقای سلولی در این غلظت از نانوسریا برابر با 2.56 ± 89.40 بود. سلول‌های mrc5 در حضور 70 میکرومولار از نانوسریا در برابر دزهای تابشی 40، 80 و 100 سانتی‌گری، نسبت به گروه شاهد، حفاظت پرتویی معنی‌داری داشتند (0.005 > p).نتیجه‌گیری: استفاده از نانوذرات سریم اکساید، می‌تواند منجر به افزایش صحت درمان و کاهش اثرات ثانویه در پرتودرمانی شود.