دولوکستین در درمان سندرم carpal tunnel: یک کارآزمایی مقدماتی

مقدمه: سندرم carpal tunnel، یکی از مشکلات شایع نوروپاتی در اندام فوقانی در دنیا می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی اثر درمانی دولوکستین در ترکیب با درمان معمول در بیماران مبتلا به سندرم carpal tunnel بود. روش‌ها: این مطالعه‌ی آزمایشی، به صورت یک کارآزمایی بالینی بر روی 24 بیمار مبتلا به سندرم carpal tunnel در دو گروه مورد (دولوکستین) و شاهد انجام گردید. بیماران هر دو گروه، در طول مطالعه درمان معمول را دریافت کردند. از ابتدای هفته‌ی سوم، بیماران گروه مورد به مدت یک ماه کپسول دولوکستین دریافت کردند. نمره‌ی درد بیمار، نمره‌ی شدت علایم بیماری، نمره‌ی وضعیت عملکردی، نمره‌ی شدت بیماری و عوارض جانبی به عنوان متغیرهای اصلی در ابتدای مطالعه، پایان هفته‌‌های ششم و دوازدهم در بیماران ارزیابی و مقایسه گردید. یافته‌ها: میانگین نمره‌ی درد در پایان هفته‌ها‌ی ششم و دوازدهم در گروه مورد به طور معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود (0.050 > p). نمره‌ی شدت علایم بیماری در بین دو گروه مشابه بود (0.050 > p). روند کاهش نمره‌ی وضعیت عملکردی بیماران در طول مطالعه در گروه شاهد از گروه مورد بیشتر بود (0.028 = p). نمره‌ی وضعیت عملکردی بیماران در پایان هفته‌ی داوزدهم در گروه شاهد کمتر از گروه مورد بود (0.010 = p). نمره‌ی شدت بیماری در گروه مورد در انتهای مطالعه کمتر از گروه شاهد بود (0.012 = p). نتیجه‌گیری: اضافه کردن دولوکستین به درمان معمول در بیماران مبتلا به سندرم carpal tunnel، می‌تواند در کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران موثر باشد؛ هر چند با توجه به حجم نمونه‌ی کم مطالعه‌ی حاضر، انجام بررسی‌های بیشتر ضروری می‌باشد.