بررسی اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر بهبود روابط با همکاران و کاهش تعارضات کار خانواده در بین کارکنان مرکز آموزشی درمانی الزهرای (س) شهر اصفهان

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر بهبود روابط با همکاران و کاهش تعارضات کار- خانواده کارکنان مرکز آموزشی- درمانی الزهرای (س) شهر اصفهان بود.روش‌ها: این مطالعه به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری و همراه با گروه شاهد انجام شد. جامعه‌ی آماری پژوهش را کلیه کارکنان مرکز آموزشی- درمانی الزهرای (س) شهر اصفهان تشکیل داد. نمونه‌ها شامل 30 نفر از کارکنان مرکز آموزشی- درمانی الزهرا (س) بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و شاهد (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 9 جلسه 90 دقیقه‌ای، آموزش کیفیت زندگی درمانی را دریافت کردند؛ در حالی که گروه شاهد در لیست انتظار قرار داشت. داده‌ها با کمک پرسش‌نامه‌های روابط با همکاران و تعارض کار- خانواده جمع‌آوری گردید و سپس با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون repeated measures ancova) در نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: آموزش کیفیت زندگی درمانی در بهبود نمرات روابط همکاران (33.198 = f، 0.001 > p) و تعارضات کار- خانواده (10.480 = f و 0.001 > p) گروه آزمایش در مراحل پس‌آزمون و پیگیری نسبت به گروه شاهد در طول زمان موثر بود.نتیجه‌گیری: کیفیت زندگی درمانی تاثیر معنی‌داری بر بهبود روابط با همکاران و کاهش تعارضات کار- خانواده کارکنان دارد. بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی درمانی جهت بهبود روابط با همکاران و کاهش تعارضات کار- خانواده موثر است.