اثر حفاظتی 6 هفته تمرین اختیاری بر آپوپتوز کبدی ناشی از دوکسوروبیسین در ratهای مدل سالمندی

مقدمه: روش‌های تمرینی مختلفی جهت کاهش عوارض داروی دوکسوروبیسین ارایه شده‌اند که به نظر می‌رسد با توجه به شرایط بیماران، زمان شروع تمرینات، طول دوره و استرس تمرینی باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرند. از این رو، هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر حفاظتی تمرین اختیاری بر آپوپتوز کبدی ناشی از دوکسوروبیسین در ratهای مدل سالمندی بود. روش‌ها: 42 سر rat بالغ نژاد wistar، در 6 گروه (7 = n) شامل جوان، سالمند، سالمند + سالین، سالمند + دوکسوروبیسین، سالمند + دوکسوروبیسین + تمرین اختیاری و سالمند + سالین + تمرین اختیاری قرار گرفتند. تمرین اختیاری، در قفس‌های مجهز به چرخ دوار و شمارشگر مسافت، به مدت 6 هفته به صورت انفرادی و آزادانه انجام شد. هم‌زمان با 15 روز پایانی تمرین، دوکسوروبیسین یا محلول سالین با دز روزانه‌ی 1 میلی‌گرم/کیلوگرم (دز تجمعی 15 میلی‌گرم/کیلوگرم) تزریق شد. 48 ساعت پس از اتمام تمرین، بافت‌برداری از کبد برای ارزیابی بیان پروتئین‌های bax و b-cell leukemia 2 (bcl-2) جهت بررسی آپوپتوز به روش western blot انجام شد. یافته‌ها: آزمون one-way anova نشان داد در گروه‌های تمرینی نسبت به سایر گروه‌ها، میزان بیان پروتئین bax و نسبت bcl-2/bax کاهش معنی‌دار و بیان پروتئین bcl-2، افزایش معنی‌داری یافته بود. نتیجه‌گیری: تمرین اختیاری قبل و حین شیمی‌درمانی، ممکن است بتواند از طریق کاهش پروتئین bax و نسبت bcl-2/bax، باعث کاهش آپوپتوز و افزایش بقا در هپاتوسیت‌های سالم سالمندان و در نتیجه، کاهش عوارض دوکسوروبیسین شود.