تاثیر ترکیب سیمواستاتین موضعی با کلسی‌پوتریول موضعی در درمان پلاک‌های پوستی پسوریازیس

مقدمه: پسوریازیس یک اختلال متدوال پوستی با پاسخ متغیر به درمان است. با توجه به اثرات ثابت شده‌ی تعدیل‌کنندگی سیمواستاتین خوراکی بر روی سیستم ایمنی در درمان پسوریازیس، این مطالعه به منظور بررسی اثر ضد پسوریازیسی سیمواستاتین به شکل موضعی انجام شد. همچنین، آنالوگ‌های ویتامین d به عنوان خط اول در درمان موارد خفیف تا متوسط پسوریازیس موثر شناخته شده‌اند. در این مطالعه، تاثیر پماد موضعی کلسی‌پوتریول 0/005 درصد (به عنوان یک راه حل استاندارد در درمان سوریازیس) در مقابل ترکیب کلسی‌پوتریول به علاوه سیمواستاتین موضعی در درمان پسوریازیس مقایسه شد.روش‌ها: 80 بیمار مبتلا به پسوریازیس سیمتریک با گرفتاری سطح بدن تا 20 درصد به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه الف با پماد کلسی‌پوتریول 0/005 درصد دو بار در روز و گروه ب با کلسی‌پوتریول 0/005 درصد دو بار در روز و پماد سیمواستاتین 3 درصد روزانه دو بار، برای 12 هفته تحت درمان قرار گرفتند. نتایج توسط یک متخصص پوست blind با استفاده از شاخص شدت منطقه‌ی مبتلا (pasi یا psoriasis area and severity index)، که در هفته‌های 4، 8 و 12 درمان امتیازدهی می‌شد، ارزیابی شد. در روشی موازی و مشابه، یک ارزیابی ذهنی توسط خود بیماران بر اساس بررسی عکس‌ها در پایان مطالعه انجام گرفت.یافته‌ها: با وجود کاهش منظم pasi در هر دو گروه، با توجه به ارزیابی پزشکان (0/603 = p) و همچنین بیماران (0/243 = p) در پایان مطالعه، به لحاظ آماری استفاده از سیمواستاتین موضعی بیشتر از درمان معمولی پسوریازیس موثر نیست.نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که سیمواستاتین موضعی در مقایسه با شکل خوراکی، اثرات قابل توجهی در درمان سوریازیس به همراه ندارد. همچنین، این مطالعه نشان داد که پسوریازیس یک اختلال سیستمیک با تظاهرات پوستی مختلف است.