بررسی شیوع کراتیت قارچی در مبتلایان به اولسر قرنیه

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع نسبی کراتیت قارچی با استفاده از روش‌های آزمایشگاهی در مبتلایان به اولسر قرنیه بود.روش‌ها: در این مطالعه تعداد 220 بیمار مبتلا به زخم قرنیه که در طی سال‌های 92-1391 به بیمارستان چشم‌پزشکی فیض اصفهان مراجعه نمودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد 40 بیمار مشکوک به کراتیت قارچی، توسط چشم‌پزشک، معاینه شدند و عمل نمونه‌گیری به صورت تراشه‌برداری (scraping) انجام شد. قسمتی از تراشه در همان زمان بر روی دو محیط کشت سابورو دکستروز آگار (sabouraud dextrose agar) و محیط bhi (brain heart infusion) به صورت نشاکاری انتقال داده شد و با باقی‌مانده‌ی تراشه، گسترش نازکی بر روی لام تهیه گردید و در آزمایشگاه قارچ‌شناسی دانشکده‌ی پزشکی به روش گرم و گیمسا رنگ‌آمیزی شد.یافته‌ها: در این مطالعه، بیماران شامل 16 زن (40 درصد) و 24 مرد (60 درصد) در سنین 83-20 سال (میانگین سنی 17/7 ± /61 سال) بودند. در آزمایش مستقیم، در 8 مورد (20 درصد) میسیلیوم رشته‌ای، اکتینومایست و مخمر مشاهده شد که 5 مورد آن مربوط به گونه‌ی فوزاریوم و آسپرژیلوس فلاووس بودند و 2 مورد دیگر مربوط به اکتینومایست و 1 گونه مربوط به مخمر مالاسزیا گزارش گردید. مهم‌ترین عوامل ایجاد کننده‌ی بیماری، جراحی چشم، ضربه، ابتلا به ویروس هرپس چشمی و استفاده از مژه‌ی مصنوعی بود.نتیجه‌گیری: جهت تشخیص به موقع کراتیت قارچی، تهیه‌ی اسمیر و رنگ‌آمیزی آن در کنار کشت بسیار کمک کننده می‌باشد و درمان مناسب باید بر اساس نتایج به دست آمده و گونه‌ی قارج انجام گیرد.