تعیین هویت مولکولی پاتوتیپ‌های enteroaggregative و enteropathogenic باکتری اشرشیاکلی (eaec و epec) جدا شده از عفونت ادراری به روش multiplex polymerase chain reaction و الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها

مقدمه: برخی از سویه‌های پاتوژنیک اشرشیاکلی می‌توانند باعث انواعی از بیماری‌های رود‌ه‌ای و خارج روده‌ای شوند. از مسایل مهم در درمان بیماری‌های عفونی، مقاومت باکتری‌های پاتوژن نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان فراوانی ژن‌های پاتوتیپ‌های eaec (enteroaggregative escherichia coli)، epec (enteropathogenic escherichia coli) و مقاومت آنتی‌بیوتیکی اشرشیاکلی جدا شده از عفونت ادراری می‌باشد.روش‌ها: پس از جمع‌آوری نمونه‌ها،‌ آزمون‌های مختلف بیوشیمیایی و میکروبی انجام و سپس آزمون حساسیت آنتی‌بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل clsi (clinical and laboratory standards institute) و e-test (epsilometer test) با آنتی‌بیوتیک‌هایی از گروه‌های مختلف انجام گردید. جهت شناسایی ژن‌های پاتوتیپ‌ها، از آزمون m-pcr (multiplex polymerase chain reaction یاmultiplex pcr) استفاده شد.یافته‌ها: اکثر اشرشیاکلی جدا شده نسبت به اریترومایسین (100 درصد) و آمپی‌سیلین (93/33 درصد) مقاوم و نسبت به جنتامایسین (66/66 درصد) و سیپروفلوکساسین (60/00 درصد) حساس بودند و همچنین، بسیاری از سویه‌ها به چند دارو مقاومت داشتند. نتایج m-pcr نشان داد که 1 نمونه(2 درصد) دارای ژن 432cvd (پاتوتیپ eaec) بود.نتیجه‌گیری: به دلیل اهمیت اشرشیاکلی به عنوان مهم‌ترین عامل اسهال کودکان در کشورهای در حال توسعه و با توجه به افزایش روزافزون مصرف و مقاومت نسبت به عوامل آنتی‌باکتریال، خطر جدی بیماران را تهدید می‌نماید. عدم همخوانی نتایج به دست آمده از روش m-pcr با نتایج مطالعات سایر محققان، ممکن است به علت منبع نمونه باشد که در این مطالعه، سویه‌های جدا شده از نمونه‌های ادراری مورد بررسی قرار گرفت؛ در حالی که سایر مطالعات، بر روی نمونه‌های اسهال خونی انجام شده است. از دیگر دلایل اختلاف، تفاوت‌های منطقه‌ی جغرافیایی می‌باشد.