بررسی تاثیر 372-Mir بر ناپایداری ژنومیکی در رده‌ی سرطان معده‌‌ی انسانی 45-Mkn

<div><p dir=rtl><strong>مقدمه:</strong> سرطان معده، از متداول‌ترین سرطان‌ها در جهان و دومین عامل مرگ انسان در اثر سرطان است. micrornas گروهی از rnaهای درون‌زاد کوچک غیر کد کننده با طول 2321 نوکلئوتید هستند. افزایش بیان 372mir در برخی سرطان‌ها، با کاهش بیان هدف آن (2lats) نقش انکومیری دارد. کاهش بیان 2lats منجر به عدم تنظیم چرخه‌ی سلولی، آپوپتوز و تکثیر سلولی می‌گردد.</p><p dir=rtl><strong>روش‌ها:</strong> در این مطالعه، با استفاده از ترانسداکشن لنتی ویروس، بیان 372mir در رده‌ی سلولی 45mkn افزایش یافت. پس از انتخاب سلول‌های مثبت، میزان بیان 372mir و 2lats با تکنیک real time pcr (real time polymerase chain reaction) اندازه‌گیری شد. روش سنجش میکرونوکلئی، جهت بررسی وجود یا عدم وجود میکرونوکلئی برای مقایسه‌ی ناپایداری ژنومیک در سلول‌های ترانسداکت شده با لنتی ویروس حامل 372mir در مقایسه با سلول‌های شاهد، انجام شد.</p><p dir=rtl><strong>یافته‌ها:</strong> در سلول‌های تیمار شده در مقایسه با سلول‌های شاهد، مقدار بیان 372mir به طور معنی‌داری در روزهای 7، 14 و 21 پس از ترانسداکشن، به ترتیب 85/7، 22/50 و 68/114 برابر افزایش یافت (030/0 = p). بیان 2lats در مقایسه با سلول‌های شاهد، در این روزها به ترتیب 39/0، 29/0 و 15/0 برابر کاهش یافت (016/0 = p). همچنین، ناپایداری ژنومیک سلول‌های تیمار شده در مقایسه با سلول‌های شاهد به میزان معنی‌داری افزایش یافت (001/0 &gt; p).</p><p dir=rtl><strong>نتیجه‌گیری:</strong><strong> </strong>در رده‌ی سلولی 45mkn، 2lats هدف 372mir است. با افزایش بیان 372mir، 2lats کاهش بیان می‌یابد. کاهش 2lats منجر به ناپایداری ژنومیک در طی تقسیم سلول و ایجاد میکرونوکلئی می‌گردد و از این رو، می‌تواند بازدارنده‌ی توموری مهمی در سرطان معده باشد.</p><p dir=rtl> </p></div>