اثرات عصاره‌ی پروتئینی ریشه‌ی شیرین بیان بر رشد رده‌های سلول‌های سرطانی 29-ht و 26-ct

مقدمه: سرطان های دستگاه گوارش به خصوص روده بزرگ یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در جوامع غربی است. به دلیل تغییر الگوی تغذیه ای در جوامع در حال توسعه نیز، این گونه سرطان ها در حال افزایش است. امروزه استفاده از طب گیاهی و مکمل، مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. شیرین بیان یک گیاه باستانی در طب گیاهی است که بسیاری از خواص درمانی مانند اثر ضد سرطان و ضد التهابی، برای آن ذکر شده است. در این مطالعه، اثر عصاره پروتئینی ریشه شیرین بیان بر رده سلولی سرطان روده بزرگ انسانی (29-ht) و سرطان روده بزرگ موشی (26-ct) در مقایسه با سلول های طبیعی (hek293) بررسی شده است.روش ها: ابتدا عصاره پروتئینی ریشه شیرین بیان پس از آسیاب کردن ریشه خشک آن در بافر فسفات سالین (pbs) در دمای اتاق تهیه گردید. پس از دیالیز در همین بافر، غلظت پروتئینی آن به روش برادفورد تعیین گردید. رده های سلولی ct-26, ht-29 و 293-hek در محیط dmem حاوی 10 درصد سرم گاوی کشت داده شدند و پس از 24 ساعت انکوباسیون در دمای 37oc، توسط غلظت های 25 mg/ml، 50 و 100 عصاره شیرین بیان تیمار شدند. سمیت سلولی غلظت های مختلف شیرین بیان با استفاده از روش mtt بررسی شد. در ادامه، بررسی وقوع آپوپتوز در سلول های تیمار شده با استفاده از سیستم فلوسایتومتری مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: غلظت هایی تا 100 mg/ml عصاره پروتئینی، برای تکثیر سلول های طبیعی سمی نیستند. در حالی که توان زیستی (viability) رده های سلولی ht-29, ct-26 و 293-hek به ترتیب تا 29.3، 42.5 و 70.0 درصد به روش mtt اندازه گیری شدند. به علاوه، روش سنجش آپوپتوز با فلوسایتومتری نشان داد که سلول های ht-29, ct-26 و 293-hek که با غلظت 100 mg/ml عصاره پروتئینی تیمار شده بودند، به ترتیب به میزان 47.72±8.00 (p=0.026)، 34.93±8.21 (p=0.056) و 17.50±6.50 (p=0.070) روی سلول های سرطانی اثرات مهار کنندگی رشد داشتند و همچنین موجب برانگیختن آپوپتوز در آن ها شدند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که عصاره پروتئینی ریشه شیرین بیان به عنوان یک داروی مکمل برای مهار رشد سلول های سرطانی روده بزرگ مناسب باشد ضمن این که برای تایید آن، مطالعه رده های سلولی بیشتر مورد نیاز است.

The Effect of Protein Extract of Licorice Root in Proliferation of HT29 and CT26 Cancer Cell Lines

<div><p><strong>Background:</strong> Staphylococcus aureus is one of the main causative agents in bovine mastitis. Resistance of some Staphylococcus aureus strains to antibiotics, particularly methicillin, can complicate the treatment of its infections. Moreover, the transmission of resistant strains into human is also important<em>.</em> Thus, the aim of this study was to investigate the prevalence of mastitis caused by Staphylococcus aureus in Isfahan dairy herds, Iran, and to determine the antimicrobial susceptibility pattern of the isolates.</p><p><strong>Methods:</strong><strong> </strong>A total of 450 milk samples were collected. After inoculation and applying the relevant tests, antibiotic resistance was determined via disk diffusion method in isolates. Dtest method was performed for the detection of inducible clindamycin resistance (ICR). Then, methicillinresistant strains (MRSA) were detected using oxacillin agar screening and cefoxitin disc diffusion methods.</p><p><strong>Findings:</strong><strong> </strong>Fiftyfour Staphylococcus aureus were isolated. All isolates were sensitive to ciprofloxacin and gentamicin. Furthermore, 31, 25, 8, 7 and 2 isolates were resistant to erythromycin, clindamycin, tetracycline, oxacillin and cotrimoxazole, respectively. Dtest was negative for all isolates. Nine methicillinresistant strains were identified using oxacillin agar screening and ten methicillinresistant strains were detected using cefoxitin disc diffusion methods.</p><p><strong>Conclusion:</strong> Since it is expected that the prevalence of Staphylococcus aureus, especially antibiotic resistant strains in herds, be too negligible, even the low incidence reported in this study can lead to many problems. Therefore, applying an appropriate antimicrobial susceptibility test before the beginning of antibiotic therapy in bovine mastitis cases is of primary importance.</p></div>