تبدیل خطی محلی بین لیدهای frank (xyz) سیگنال وکتورکاردیوگرام و سیگنال الکتروکاردیوگرام 12 کاناله

مقدمه: یکی از تکنیک‌های مورد استفاده در تشخیص بیماری‌های قلبی، استفاده از سیگنال الکتروکاردیوگرام (ecg یا electrocardiography) می‌باشد. در برخی موارد خاص مانند مراقبت‌های سیار در آمبولانس و شرایط اورژانسی، می‌توان با استفاده از سیگنال 3 لیدی وکتورکاردیوگرام (vcg یا vectorcardiography)، ضمن صرفه‌جویی در وقت، با زحمت کمتری از بیمار سیگنال گرفت. اما از طرفی، به دلیل شکل و ساختار سه بعدی سیگنال وکتورکاردیوگرام، تحلیل آن پیچیده‌تر و تمایل به استفاده از آن کمتر است. از این رو، هدف از این مطالعه، یافتن روش مناسبی برای تبدیل سیگنال وکتورکاردیوگرام به الکتروکاردیوگرام بود. با این کار، ضمن دریافت سیگنال با تعداد لید کمتر، حجم اطلاعات نیز کاهش و سرعت انتقال آن افزایش می‌یابد. روش‌ها: ابتدا هر دو سیگنال ecg و vcg از 50 فرد سالم گرفته شد و سپس با ارایه‌ی یک روش تخمینی آماری، سیگنال vcg به سیگنال ecg 12 کاناله تبدیل شد که بر اساس تبدیل خطی محلی (روش مربع حداقل) استوار است. سپس روش جدید معرفی شده، با سایر روش‌های موجود تبدیل این دو سیگنال (روش dower و affine) مقایسه شد. یافته‌ها: روش تبدیل خطی محلی معرفی شده، ضرایب تبدیل متفاوتی برای هر قطعه از سیگنال مورد نظر را ارایه داد؛ در حالی که ضرایب تبدیل روش داور (dower) و افاین (affine) برای همه‌ی قطعات سیگنال ثابت می‌باشد. نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه‌ی انجام شده، سیگنال ecg که با به کارگیری روش تبدیل خطی محلی از سیگنال vcg به دست آمده است، دارای شاخص‌های آماری مقایسه‌ای بهتر و correlation بالاتر با سیگنال ecg اصلی است که به طور مستقیم از فرد گرفته می‌شود. بنابراین استفاده از این روش تبدیل به منظور دریافت سیگنال ecg نزدیک به نوع اصلی آن، روشی کارا و مناسب می‌باشد.