بررسی ضخامت آندومتریوم در موش بعد از تحریک تخمک‌گذاری و کاربرد پروژسترون

مقدمه: آندومتریوم انسان، بافتی پویا است که در طی چرخه‌ی قاعدگی تحت تاثیر هورمون‌های تخمدانی قرار می‌گیرد. این لایه مسوول اصلی لانه‌گزینی موفق جنین می‌باشد. عوامل اصلی زیادی در این موفقیت تاثیرگذار هستند. یکی از مهم‌ترین عوامل آن، ضخامت آندومتریوم می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی ضخامت آندومتریوم تحت تاثیر هورمون‌های تحریک کننده‌ی تخمک‌گذاری و پروژسترون بود.روش‌ها: در این مطالعه، تعداد 30 سر موش بالغ ماده از نژاد سوری بر اساس نمونه‌گیری تصادفی به سه گروه شاهد، گنادوتروپین و گنادوتروپین + پروژسترون تقسیم شدند. به هر دو گروه مورد، ابتدا hmg (human menopausal gonadotropin) و سپس hcg (human chorionic gonadotropin) به میزان i.u 5/7 تزریق شد. جهت انجام فرایند جفت‌گیری، هر دو موش ماده با یک موش نر در داخل یک قفس نگهداری شدند. به گروه گنادوتروپین + پروژسترون، میزان mg/kg 1 با فواصل 24، 48 و 72 ساعت پس از تزریق hmg، پروژسترون تزریق گردید. با گذشت 96 ساعت بعد، موش‌ها با استفاده از روش جابه‌جایی مهره‌های گردنی قربانی شده و نمونه‌های رحمی جهت پاساژ بافتی تهیه شد و با استفاده از نرم‌افزار 3/2motic image plus ضخامت آندومتر اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: بر اساس بررسی‌های انجام شده با میکروسکوپ نوری و استفاده از نرم‌افزار 3/2 motic image plus، ضخامت آندومتریوم بر حسب mµ در گروه شاهد 15/35 ± 358/05، در گروه گنادوتروپین 12/46 ± 389/84 و در گروه گنادوتروپین + پروژسترون 13/03 ± 381/64 بود. تفاوت معنی‌داری بین گروه شاهد و گنادوتروپین و بین گروه شاهد و گروه گنادوتروپین + پروژسترون نیز مشاهده نشد. همچنین در مقایسه‌ی سه گروه با هم، ضخامت آندومتر در هر 3 گروه با هم تفاوت معنی‌داری را نشان نداد (0/050 > p).نتیجه‌گیری: القای تخمدان و به دنبال آن استفاده از پروژسترون نتوانست تغییر قابل توجهی در ضخامت آندومتریوم رحم موش‌های تحریک شده به وسیله‌ی هورمون‌های محرک تخمک‌گذاری ایجاد نماید.